Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
18 tys. (2012)[1] | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||
Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | wmh | ||
IETF | wmh | ||
Glottolog | waim1252 | ||
Ethnologue | wmh | ||
Występowanie | |||
Rozprzestrzenienie języka waimoa | |||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język waimoa (a. waima’a, waimaha, uai ma’a, uaimo’a) – język austronezyjski używany w dystrykcie Baucau w Timorze Wschodnim. Jego użytkownicy zamieszkują poddystrykty Baucau i Vemasse na północno-wschodnim wybrzeżu wyspy Timor. Według danych z 2012 r. posługuje się nim ponad 18 tys. osób[1].
Jego klasyfikacja nie została dobrze ustalona. Na poziomie leksyki wykazuje znaczne wpływy języków papuaskich i jest słownikowo bliski językowi makasae. Jego bliskim krewnym jest kairui-midiki (według Ethnologue może chodzić o dialekty jednego języka)[1]. Geoffrey Hull włączył oba te języki, wraz z naueti, w ramy jednego języka kawaimina[2].
Waima’a to nazwa używana przez samych użytkowników tego języka. Nazwy Waimoa używają inne społeczności etniczne[2].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].