Język wamesa

Wamesa

Obszar	Papua Zachodnia (Indonezja)
Liczba mówiących	5 tys. (1993)[1]
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
Języki austronezyjskie Języki malajsko-polinezyjskie Grupa centralno-wschodnia Grupa wschodnia Języki halmahersko-zachodnionowogwinejskie Języki zachodnionowogwinejskie Języki zatoki Cenderawasih Języki yapen Grupa centralno-zachodnia Język wamesa
Status oficjalny
Ethnologue	6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3	wad
IETF	wad
Glottolog	wand1267
Ethnologue	wad
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język wamesa – język austronezyjski używany w prowincji Papua Zachodnia w Indonezji, w południowo-wschodniej części półwyspu Ptasia Głowa^[2]. Według danych z 1993 r. posługuje się nim 5 tys. osób^[1].

Dzieli się na trzy dialekty: windesi (a. windessi, wendesi), wandamen (a. wondama), bintuni (a. bentoeni)^[3]. Nazwy tych dialektów (w różnych wariantach zapisu) bywają wzmiankowane w literaturze jako określenie na sam język^[4]. Większość jego użytkowników posługuje się także malajskim papuaskim^[1].

Jeden z lepiej poznanych języków zatoki Cenderawasih, choć nie wszystkie poświęcone mu materiały zostały opublikowane^[5]. Pewne dane gramatyczne zebrał H.K.J. Cowan (1955)^[6], nowsze publikacje obejmują słownik (1991)^[7] i rozmówki (1983)^[8]. Istnieje też opis morfofonologii z 2014 r.^[9]  Jest zapisywany alfabetem łacińskim^[1].

Przypisy

1. David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Wandamen, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06]  (ang.).
2. Gasser 2014 ↓, s. 3–4.
3. Gasser 2014 ↓, s. 1–2, 4–7.
4. Gasser 2014 ↓, s. 1–2.
5. David Kamholz: Austronesians in Papua: Diversification and change in South Halmahera-West New Guinea. University of California, Berkeley, 2014, s. 23. OCLC 910559312. [dostęp 2023-05-18]. (ang.).
6. H. K. J. Cowan. Notes on Windesi Grammar. „Oceania”. 26 (1), s. 42–58, 1955. ISSN 0029-8077. OCLC 6015524540. JSTOR: 40329004. (ang.). 
7. Jean C. Henning, Theodore A. Henning, Mina Sawaki, Okta Netty Mananian, Tomas Yoteni, Dorce Webori-Mamori: Sane pai ve pir kavavo nana kavo Wondama. Perbendaharaan kata bahasa Wandamen. Wandamen vocabulary. Jayapura: Universitas Cenderawasih / Summer Institute of Linguistics, 1991, seria: Publikasi khusus bahasa-bahasa daerah B-8. OCLC 66097968. [dostęp 2023-05-19]. (indonez. • ang.). Brak numerów stron w książce
8. Origenes Ramar, Nitya Ongkodharma, Rachel Flaming: Vekavavo nana kavo Wondama. Percakapan-percakapan dalam bahasa Wandamen. Wandamen conversations. Jayapura: Universitas Cenderawasih / Summer Institute of Linguistics, 1983, seria: Publikasi khusus bahasa-bahasa daerah A-6. OCLC 14126637. [dostęp 2023-05-19]. (indonez. • ang.). Brak numerów stron w książce
9. Gasser 2014 ↓.

Bibliografia

• EmilyE. Gasser EmilyE., Windesi Wamesa Morphophonology, „Linguistics Graduate Dissertations”, Department of Linguistics, Yale University, czerwiec 2014, OCLC 965806791 [dostęp 2022-07-29]  (ang.).