Język yamdena

Yamdena
Obszar	Moluki (Indonezja)
Liczba mówiących	25 tys. (1991)
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki austronezyjskie; Języki malajsko-polinezyjskie; Grupa centralno-wschodnia; Grupa centralna; Języki południowo-wschodniomolukańskie; Języki kei-tanimbar; Język yamdena;
Status oficjalny
Ethnologue	5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-3	jmd
IETF	jmd
Glottolog	yamd1240
Ethnologue	jmd
BPS	0707 0
WALS	ymd
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język yamdena, także yamden (a. jamdena, jamden)^[1]^[2]^[3] – język austronezyjski używany w prowincji Moluki we wschodniej Indonezji, na wyspie Yamdena w archipelagu wysp Tanimbar. Według danych z 1991 roku posługuje się nim 25 tys. osób^[4].

Jego użytkownicy zamieszkują wschodnie wybrzeże wyspy Yamdena, wieś Latdalam (gdzie jest jednym z dwóch języków), a także wieś Adaut na wyspie Selaru(inne języki)^[5]. Dzieli się na dwa dialekty: północny (nus das), południowy (nus bab)^[4]. Dialekt południowy ma charakter prestiżowy. Nie jest jasne, czy występuje między nimi wzajemna zrozumiałość^[6].

Przypuszczalnie jest bliżej spokrewniony z językami onin, sekar i uruangnirin z Papui Zachodniej^[7].

Jego użytkownicy posługują się także językiem indonezyjskim i malajskim ambońskim. Do zapisywania tego języka stosuje się alfabet łaciński^[4].

Przypisy

↑ Indonesia Handbook. Wyd. 5. Moon Publications, Chico, California, s. 972. ISBN 978-0-918373-72-4. OCLC 24373037. [dostęp 2022-07-13]. (ang.).
↑ Voegelin i Voegelin 1965 ↓, s. 33.
↑ Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 86, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
↑ ^a ^b ^c M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Yamdena, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-12-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-12] (ang.).
↑ Hughes 1987 ↓, s. 88.
↑ Hughes 1987 ↓, s. 88–89.
↑ Robert Blust. Central and Central-Eastern Malayo-Polynesian. „Oceanic Linguistics”. 32 (2), s. 241–293, 1993. DOI: 10.2307/3623195. ISSN 0029-8115. JSTOR: 3623195. (ang.).

Bibliografia

Jock Hughes: The languages of Kei, Tanimbar and Aru: Lexicostatistic classification. W: Soenjono Dardjowidjojo (red.): Miscellaneous studies of Indonesian and other languages in Indonesia. Cz. 9. Jakarta: Badan Penyelenggara Seri Nusa, Universitas Atma Jaya, 1987, s. 71–111, seria: NUSA: Linguistic studies in Indonesian and languages in Indonesia 27. OCLC 896429711. (ang.).
C. F. Voegelin, F. M. Voegelin. Languages of the World: Indo-Pacific Fascicle Four. „Anthropological Linguistics”. 7 (2), s. 1–297, 1965. ISSN 0003-5483. OCLC 5547207734. JSTOR: 30022490. (ang.).

[books.google.com-0-1] Indonesia Handbook. Wyd. 5. Moon Publications, Chico, California, s. 972. ISBN 978-0-918373-72-4. OCLC 24373037. [dostęp 2022-07-13]. (ang.).

[CITEREFVoegelinVoegelin196533-2] Voegelin i Voegelin 1965 ↓, s. 33.

[maj-3] Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 86, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).

[Ethnologue-4] M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Yamdena, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-12-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-12] (ang.).

[CITEREFHughes198788-5] Hughes 1987 ↓, s. 88.

[CITEREFHughes198788–89-6] Hughes 1987 ↓, s. 88–89.

[Blust1993-7] Robert Blust. Central and Central-Eastern Malayo-Polynesian. „Oceanic Linguistics”. 32 (2), s. 241–293, 1993. DOI: 10.2307/3623195. ISSN 0029-8115. JSTOR: 3623195. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]