Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Prezydent Warszawy | |
Okres |
od 16 września 1863 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Kalikst Witkowski (ur. 2 kwietnia 1818 w Kobryniu, zm. 24 lipca 1877 w Karlsbadzie) – rosyjski generał, w latach 1863–1875 prezydent Warszawy.
Był synem Kacpra i Józefy z Pągowskich. Ukończył studia na Akademii Sztabu Generalnego w Petersburgu. W latach 1853–1856 brał udział w wojnie krymskiej. W latach 1861–1863 służył w guberni lubelskiej, był szefem w randze pułkownika sztabu 5 dywizji, w maju 1863 awansowany na stopień generała oddelegowany został do Warszawy[1]. Od 16 września 1863 sprawował urząd komisarycznego prezydenta Warszawy, jednocześnie przewodnicząc Komisji Śledczej na Pawiaku, odpowiedzialnej za przesłuchiwanie uczestników powstania styczniowego i uczestników ruchów niepodległościowych.
W okresie jego prezydentury[2]:
Władzę Witkowski sprawował do 1 października 1875, a jego rządy – mimo rozbudowy miasta – były kojarzone przede wszystkim ze ściąganiem od mieszkańców kontrybucji stanowiących karę za powstanie styczniowe. On sam zaś uchodził za symbol władzy zaborczej.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 16-1-9/10)[4].