Kamień runiczny z Tryggevælde (DR 230) – kamień runiczny pochodzący z I połowy X wieku[1]. Znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Kopenhadze[2].
Głaz pierwotnie znajdował się na Wzgórzu Królewskim na Zelandii i stanowił część niezachowanej do czasów współczesnych kompozycji megalitycznej ułożonej w kształt łodzi. Około 1550 roku został stamtąd zabrany przez możnowładcę Vobislava Wobizera[3] i ustawiony na dziedzińcu zamku w Tryggevælde[2][4]. Pierwszy jego opis został sporządzony w 1597 roku[1]. W 1810 roku kamień został sprowadzony do Kopenhagi[1].
Granitowy kamień ma 325 cm wysokości i 124 cm szerokości[4]. Wywiercone są w nim zagadkowe otwory o niejasnym przeznaczeniu[2]. Inskrypcja wyryta jest na trzech stronach kamienia, w pionowych rzędach czytanych od dołu[4]. Jej tekst, odczytany po raz pierwszy w 1810 roku przez Rasmusa Raska[3], głosi:
co znaczy:
Napis wiązany jest z podobnie brzmiącą inskrypcją wyrytą na kamieniu z Glavendrup i najprawdopodobniej upamiętnia drugie małżeństwo Ragnhildy[1][2].