Kamus Besar Bahasa Indonesia

Kamus Besar Bahasa Indonesia

Autor	Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa
Typ utworu	słownik
Wydanie oryginalne
Język	indonezyjski
Data wydania	1988

Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) – słownik języka indonezyjskiego opracowywany przez państwowe gremium Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa^[1][2].

Jest następcą Kamus Umum Bahasa Indonesia (W.J.S. Poerwadarminta)^[1]. Pierwsza edycja (1988) zawierała 62 tys. haseł. W wydaniu drugim z 1991 r. zawarto 72 tys. haseł, w trzecim z 2000 r. – 78 tys., a w czwartym z 2008 r. – 90 tys. Piąta edycja ukazała się w 2016 r. i obejmuje 112 tys. haseł; stała się dostępna także w wydaniu internetowym (kbbi.kemdikbud.go.id)^[3]. Słownik skupia się na języku formalnym; pomija słowa o podłożu slangowym lub postrzegane jako obce^[4]. Stanowi formę kodyfikacji języka indonezyjskiego^[4][5]. Służy jako autorytatywne źródło określające standardowe formy pisowni i definicje wyrazów^[6].

Poszczególne wydania słownika odzwierciedlają dynamiczność zjawisk językowych, jednak prezentują też poglądy autorów w kwestii właściwego posługiwania się językiem narodowym^[4]. Normatywny charakter słownika wynika z faktu, że dla znacznej części Indonezyjczyków język indonezyjski nie jest głównym, pierwszym językiem (w pierwszej kolejności posługują się oni językami etnicznymi). Stąd też publikacja ta powstaje w ramach starań o popularyzację dobrej znajomości języka narodowego w różnych zakątkach kraju^[6].

Słownik bywa krytykowany za zbyt selektywny charakter opisu i nieuwzględnianie wyrazów będących w powszechnym obiegu^[4].

Przypisy

1. Kwary 2018 ↓, s. 600.
2. Kwary i Jalaluddin 2015 ↓, s. 3.
3. Sejarah Kamus Besar Bahasa Indonesia. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan, Kebudayaan, Riset, dan Teknologi, 2022-01-18. [dostęp 2024-03-06]. (indonez.).
4. Nikolaos van Dam: A sophistication unfolds in a new dictionary. The Jakarta Post, 2009-02-15. [dostęp 2020-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-04)]. (ang.).
5. Suhardi 2011 ↓, s. 271.
6. Kwary 2018 ↓, s. 601.

Bibliografia

• Deny Arnos Kwary, Nor Hashimah Jalaluddin: The lexicography of Indonesian/Malay. W: Patrick Hanks, Gilles-Maurice de Schryver (red.): International Handbook of Modern Lexis and Lexicography. Berlin–Heidelberg: Springer, 2015, s. 1–11. DOI: 10.1007/978-3-642-45369-4_83-1. ISBN 978-3-642-45369-4. OCLC 1111695270. (ang.).
• Deny Arnos Kwary: Indonesian lexicography in the Internet era. W: Pedro A. Fuertes-Olivera (red.): The Routledge Handbook of Lexicography. Abingdon–New York: Routledge, 2018, s. 599–607. DOI: 10.4324/9781315104942. ISBN 978-1-351-59965-8. ISBN 978-1-315-10494-2. OCLC 1006512195. [dostęp 2022-01-26]. (ang.).
• Basuki Suhardi: Bahasa Indonesia dan Bahasa Daerah. W: Riris K. Toha-Sarumpaet (red.): Ilmu Pengetahuan Budaya dan Tanggung Jawabnya: Analekta Pemikiran Guru Besar FIB UI. Jakarta: Penerbit Universitas Indonesia, 2011, s. 268–280. ISBN 978-979-456-468-4. OCLC 780414987. [dostęp 2020-06-13]. (indonez.).

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona słownika (indonez.)
• KBBI Online (indonez.)