Karel Reiner

Karel Reiner
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1910
Žatec

Pochodzenie

czeskie

Data i miejsce śmierci

17 października 1979
Praga

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor

Karel Reiner (ur. 27 czerwca 1910 w Žatcu, zm. 17 października 1979 w Pradze[1][2][3]) – czeski kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem synagogalnego kantora[3]. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Karola w Pradze (1933)[1][2][3]. Kompozycji uczył się w Konserwatorium Praskim u Aloisa Háby (1929–1930 i 1934–1935) oraz Josefa Suka (1930–1931)[1][2]. W 1932 roku zadebiutował na festiwalu Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej w Wiedniu swoją I Sonatą fortepianową[1]. W latach 1931–1938 występował jako pianista, wykonując m.in. mikrotonowe utwory Aloisa Háby[1], od 1934 do 1938 roku współpracował z eksperymentalnym teatrem D 34 Emila Františka Buriana[1][2]. W latach 1935–1938 i 1945–1947 pisał artykuły i krytyki muzyczne do czasopisma „Rytmus”[3]. W latach 1943–1945 był więźniem hitlerowskich obozów koncentracyjnych[1]: najpierw Theresienstadt, następnie Dachau i Auschwitz-Birkenau[2][3]. Po 1945 roku kontynuował działalność jako pianista[1][2][3], od 1964 do 1969 roku był przewodniczącym Českého hudebního fondu[1]. W 1967 roku otrzymał tytuł Zasłużonego Artysty (Zasloužilý umělec)[1].

W swojej twórczości kompozytorskiej pozostawał pod wpływem awangardowych idei Aloisa Háby[1][2][3]. Po 1945 roku przez krótki czas zwrócił się na krótki czas w stronę muzyki bardziej konwencjonalnej i tradycyjnej w formie, w połowie lat 50. powrócił jednak do nowatorskiego języka dźwiękowego[1][2].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Koncert fortepianowy (1932)
  • Koncert skrzypcowy (1937)
  • Suita koncertowa na instrumenty dęte i perkusję (1947)
  • Divertimento na klarnet, harfę, smyczki i perkusję (1947)
  • 3 tańce czeskie (1949)
  • Preludium wiosenne (1950)
  • Motýli tady nežijí (1959–1960)
  • Symfonia (1960)
  • Uwertura symfoniczna (1964)
  • Koncert na klarnet basowy, smyczki i perkusję (1966)
  • Suita koncertowa (1967)
  • Koncert na fagot i orkiestrę (1969)
  • Promluvy na orkiestrę kameralną (1975)
  • Muzyka na smyczki (1975)
  • Introdukcja i Allegro (Dyptyk nr 2) (1976)
  • Dyptyk nr 1 (1977)
  • 3 symfonické věty (1978)

Utwory kameralne

  • 3 kwartet smyczkowe (I 1931, II 1947, III 1951)
  • 7 miniatur na kwintet dęty (1931)
  • Dvanáct na fortepian i kwintet dęty (1931)
  • 2 nonety (I 1933, II 1974)
  • Sonata brevis na wiolonczelę i fortepian (1946)
  • 4 kompozycje na klarnet i fortepian (1954)
  • 3 kompozycje na obój i fortepian (1955)
  • Elegia i capriccio na wiolonczelę i fortepian (1957)
  • Sonata na kontrabas i fortepian (1957)
  • Sonata na skrzypce i fortepian (1959)
  • Mała suita na 9 instrumentów dętych (1960)
  • 6 bagatel na trąbkę i fortepian (1962)
  • 2 kompozycje na obój i harfę (1962);
  • 4 kompozycje na klarnet (1963)
  • 6 studiów na flet i fortepian (1964)
  • Trio na flet, klarnet basowy i perkusję (1964)
  • Trio fortepianowe (1965)
  • Suita na fagot i fortepian (1965)
  • Muzyka na 4 klarnety (1965)
  • Črty na kwartet fortepianowy (1966–1967)
  • Studium koncertowe na cymbały (1967)
  • 2 kompozycje na saksofon i fortepian (1967)
  • Sonata koncertowa na perkusję (1967)
  • Prolegomena na kwartet smyczkowy (1968)
  • 4 skróty na kwintet dęty blaszany (1968)
  • 2 duety na 2 flety, 2 oboje, 2 klarnet i 2 trąbki w dowolnych kombinacjach (1969)
  • Volne listy na klarnet, wiolonczelę i fortepian (1969)
  • Formuły na puzon i fortepian (1970)
  • Záznamy na fagot (1970);
  • Kresby na klarnet, róg i fortepian (1970)
  • Sentence na kwartet fletowy (1970)
  • Tercetti na obój, klarnet i fagot (1971)
  • Hrátky na kwintet dęty (1971–1972)
  • Akrostichon a Allegro na klarnet basowy i fortepian (1972)
  • Duo na 2 klarnety ćwierćtonowe (1972)
  • Repliky na flet, altówkę i harfę (1973)
  • Náměty na gitarę (1973)
  • Overtura ritmica na gitarę (1974)
  • Sloky na altówkę i fortepian (1975)
  • Portréty na trio smyczkowe (1977)
  • Dialogy na 2 flety (1978)
  • Panely na instrumenty dęte blaszane (1979)
  • Hovory na saksofon barytonowy i flet (1979)

Utwory fortepianowe

  • 3 sonaty (I 1931, II 1942, III 1961)
  • Minda-Minda (1937)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • kantata Bylo jim tisíc let (1962)

Balety

  • Jednota (1933)

Opery

  • Pohádka o zakleté píseň (1949)
  • Schustermärchen (1972)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 356–357. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2958. ISBN 0-02-865530-3.
  3. ↑ a b c d e f g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 737. ISBN 0-674-37299-9.