Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku |
Stary cmentarz w Uppsali |
Zawód, zajęcie | |
Narodowość | |
Tytuł naukowy | |
Alma Mater | |
Uczelnia | |
Wydział |
języki orientalne i semickie |
Karl Vilhelm Zetterstéen (ur. 18 sierpnia 1866 w Orsie, zm. 1 czerwca 1953 w Uppsali) – szwedzki profesor orientalistyki, językoznawca i tłumacz.
Karl Vilhelm Zetterstéen urodził się 18 sierpnia 1866 roku w miejscowości Orsa, w regionie administracyjnym Dalarna[1][2]. Po ukończeniu szkoły podstawowej i średniej studiował języki semickie na Uniwersytecie w Uppsali w latach 1884–1889[1]. Tytuł doktora otrzymał w 1894 roku na podstawie rozprawy, którą przygotował na temat dzieła Ibn Mu’ti ez-Zevaviego pt. „d-Dürretü'l-elfiyye fi'l-ʿilmi'l-ʿArabiyye”[1].
W 1895 roku wyjechał do Niemiec i pracował pod kierunkiem Eduarda C. Sachau na Uniwersytecie Berlińskim[1]. Pełnił funkcję profesora języków wschodnich na Uniwersytecie w Lund w latach 1895–1904 i na Uniwersytecie w Uppsali w latach 1904–1931[1][2]. W 1906 roku wraz ze szwedzkimi orientalistami, takimi jak K. F. Johannson, Johan August Lundell i Karl Bernhard Wiklund założył w Uppsali magazyn „Le Monde Oriental” , którego redaktorem był w latach 1922–1928[1]. W 1931 roku przeszedł na emeryturę[1].
Zmarł w Uppsali 1 czerwca 1953 roku[1][2].