Karol Durski-Trzaska

Karol Trzaska-Durski
Carl Ritter Durski von Trzasko
Ilustracja
generał broni generał broni
Data i miejsce urodzenia

6 września 1849
Spas

Data i miejsce śmierci

15 sierpnia 1935
Wadowice

Przebieg służby
Lata służby

1868–1916, 1919–1921

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Komenda Legionów Polskich
Okręg Generalny „Warszawa”
Ogólna Komisja Weryfikacyjna

Stanowiska

komendant Legionów Polskich
dowódca okręgu generalnego
przewodniczący komisji

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Krzyż Zasługi (II RP) Kawaler Orderu Leopolda (Austria) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy
Multimedia w Wikimedia Commons

Karol Trzaska-Durski (ur. 6 września 1849 w Spasie, zm. 15 sierpnia 1935 w Wadowicach) – Feldmarschalleutnant cesarskiej i królewskiej Armii, generał broni Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1864–1868 słuchacz Wojskowej Wyższej Szkoły Realnej w Hranicach (niem. Mährisch Weißkirchen). Od 1 października 1868 służył w cesarskiej i królewskiej Armii. W 1893 został przeniesiony do pułku artylerii dywizyjnej nr 8 w Radgersburgu[1]. W 1895 został przeniesiony do pułku artylerii dywizyjnej Nr 32 we Lwowie[2]. W 1899 został przeniesiony do pułku artylerii dywizyjnej Nr 28 w Przemyślu na stanowisko komendanta pułku[3]. W kwietniu 1904 został przeniesiony do pułku artylerii korpuśnej Nr 11 we Lwowie na stanowisko komendanta pułku[4]. 9 listopada 1907 awansował na generała majora ze starszeństwem z 1 listopada 1907[5] i został mianowany komendantem 6 Brygady Artylerii w Koszycach[4].

30 września 1908 przeszedł na emeryturę w stopniu generała majora. 16 maja 1912 został mianowany tytularnym marszałkiem polnym porucznikiem (Feldmarschalleutnant)[5].

W chwili wybuchu I wojny światowej powołany został do służby czynnej. Od 23 września 1914 do grudnia 1915 był komendantem Legionów Polskich z ramienia Austrii. 24 grudnia 1915 został mianowany rzeczywistym marszałkiem polnym porucznikiem[6][7]. 16 marca 1916 został ponownie przeniesiony w stan spoczynku.

Od marca 1919 służył w Wojsku Polskim. Do 20 września 1920 dowodził Okręgiem Generalnym „Warszawa”[8]. Był także członkiem Rady Wojennej. Z dniem 1 października 1920 Minister Spraw Wojskowych powierzył mu synekurę, w postaci urzędu Inspektora Instytucji Oficerskich[9]. 21 grudnia 1920 został mianowany przewodniczącym Ogólnej Komisji Weryfikacyjnej[10]. Z dniem 1 kwietnia 1921 został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu generała broni[11][12]. 26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała broni[13].

Mieszkał w Gniewie i Wadowicach. Żonaty z Anną Edlbacher, z którą miał dwie córki i dwóch synów, oficerów Wojska Polskiego[14][15]. Syn Antoni był pułkownikiem WP.

Zmarł 15 sierpnia 1935 w Szpitalu powszechnym w Wadowicach[16].

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1894 ↓, s. 773.
  2. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1896 ↓, s. 775.
  3. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1900 ↓, s. 841.
  4. ↑ a b Rydel 2001 ↓, s. 192.
  5. ↑ a b Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 40.
  6. ↑ Rydel 2001 ↓, s. 193.
  7. ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 40 wg autora awansowany 1 stycznia 1916 roku.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 6 października 1920 roku, s. 970.
  9. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 12 października 1920 roku, s. 823.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 50 z 29 grudnia 1920 roku, s. 1440.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 15 stycznia 1921 roku, s. 96.
  12. ↑ Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 24 wg autorów został przeniesiony w stan spoczynku w lipcu 1922 roku.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 737.
  14. ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 106.
  15. ↑ Rydel 2001 ↓, s. 192 wg autora miał troje dzieci.
  16. ↑ Zgon em. generała broni Trzaska-Durskiego „Dzień Bydgoski” Nr 188, R.VII, Bydgoszcz 16 sierpnia 1935 r., s. 5.
  17. ↑ a b c d e f g h i j Waldemar Bałda: Karol Trzaska-Durski: Zwierzchnictwo nad Piłsudskim przerwało jego karierę. nowahistoria.interia.pl, 2014-12-27. [dostęp 2017-08-27].
  18. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.
  19. ↑ Adolf Nowaczyński, Dokumenty historyczne z wojny europejskiej, z. 1. Warszawa 1922, s. 42.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1896. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1895.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1899.
  • Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Śląska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2017-03-05].
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
  • Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
  • Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
  • Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
  • Otton Laskowski: Encyklopedia wojskowa. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Wiedzy Wojskowej i Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego, 1931.
Legiony Polskie 1914–1918
Formacje
Piechota
Kawaleria
Artyleria i saperzy
Komendanci Legionów
Inne