Karyenda – święty bęben, symbol władzy królewskiej w tradycyjnym społeczeństwie burundyjskim[1].
Był instrumentem o ogromnym znaczeniu politycznym. Z uwagi na swój ścisły związek z monarchą był jednocześnie symbolem jedności i harmonii społecznej królestwa. Zgodnie z przyjętym zwyczajem dekorowano go genitaliami wrogów państwa zabitych przez panującego. Przewijał się często w ceremoniach i rytuałach odprawianych na dworze królewskim. Niejednokrotnie był zresztą ich centralnym elementem[2]. Osobę dbającą o karyendę uznawano za jego symboliczną żonę. Nosiła ona tytuł mukakaryenda i była młodą dziewczyną, od której wymagano dziewictwa[3]. Osobę posiadającą umiejętność zarówno gry na karyendze jak i jej wytworzenia określano mianem timbo[4].
Instrument był strzeżony przez wojowników Hutu, zawsze wywodzących się z klanu Abijiji. Również mukakaryenda za każdym razem przynależała do Hutu. Na karyendze grano jedynie podczas umuganuro, dorocznego święta związanego z boską rolą króla jako obrońcy i opiekuna plonów[5]. Analogiczna instytucja królewskiego świętego bębna istniała również w Rwandzie, nosząc tam nazwę karinga[6].
Uznawany zazwyczaj za jeden z trzech filarów monarchii burundyjskiej, obok bydła oraz kultu Kirangi[2][7]. Nawiązywały doń swoją nazwą dwa ordery nadawane krótko po uniezależnieniu się Burundi od Belgii, mianowicie Królewski Order Karyendy oraz Wojskowy Order Karyendy. Oba odznaczenia zostały utworzone przez króla Mwambutsę IV 1 lipca 1962[8].