Katsusaburō Yamagiwa (jap. 山極勝三郎 Yamagiwa Katsusaburō; ur. 23 lutego 1863 w Uedzie, zm. 1930) – japoński patolog. Razem ze swoim asystentem Kōichi'm Ichikawą udowodnił, że przewlekły proces zapalny może prowadzić do rozwoju nowotworu.
Yamagiwa urodził się jako trzeci syn Seisaku Yamamoto w Ueda w prefekturze Nagano. Po restauracji Meiji samurajska rodzina Yamamoto popadła w poważne kłopoty finansowe. W czasie nauki w szkole zdolności Katsusaburō zostały dostrzeżone przez lekarza Yoshiyę Yamagiwę i w 1879 został przez niego adoptowany. Yamagiwa zapewnił mu medyczne wykształcenie.
W 1880 Katsusaburō Yamagiwa rozpoczął naukę w Szkole Przedmedycznej Cesarskiego Uniwersytetu Tokio. Ukończył studia z wyróżnieniem w 1888 i został asystentem profesora Moriharu Miury, pierwszego wykładającego patologię na Uniwersytecie Tokijskim. W 1891 Yamagiwa został docentem, a w 1892 rząd japoński wysłał go do Niemiec, aby badał tam właściwości odkrytej przez Kocha tuberkuliny. Konflikt z asystentem Kocha i odmienne zainteresowania Yamagiwy skłoniły go do wyjazdu do Berlina i prowadzenia dalszych badań u Rudolfa Virchowa.
W 1894 Yamagiwa powrócił do Tokio i rok później otrzymał katedrę patologii. Stał na jej czele do 1923, kiedy przeszedł na emeryturę.
Yamagiwa był honorowym członkiem American Cancer Research Association i Japońskiej Cesarskiej Akademii. W 1919 otrzymał medal Akademii za swoje prace nad karcynogenezą. Został też wyróżniony Nagrodą im. Sophie A. Nordhoff-Jung.
Pięciokrotnie przedstawiano jego nominację do Nagrody Nobla[1].
W 1897 został wysłany na Formozę, gdzie miał badać epidemię dżumy. Zachorował wtedy na gruźlicę płuc. Zmarł na zapalenie płuc w 1930 roku.