Pogoń Litewska | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Michał Fryderyk |
Odznaczenia | |
Kazimierz Czartoryski (ur. 4 marca 1674 w Warszawie, zm. 31 sierpnia 1741 w Warszawie) – książę na Klewaniu i Żukowie, syn Michała Jerzego Czartoryskiego i Joanny Olędzkiej.
W 1695 był posłem na Sejm z ziemi liwskiej[1]. Poseł sejmiku wołyńskiego na sejm konwokacyjny 1696 roku[2]. Po zerwanym sejmie konwokacyjnym 1696 roku przystąpił 28 września 1696 roku do konfederacji generalnej[3]. 5 lipca 1697 roku podpisał w Warszawie obwieszczenie do poparcia wolnej elekcji, które zwoływało szlachtę na zjazd w obronie naruszonych praw Rzeczypospolitej[4]. W 1699 roku został podczaszym wielkim litewskim, w latach 1707–1709 był podskarbim wielkim litewskim, z nominacji króla polskiego – Stanisława Leszczyńskiego. Następnie w latach 1712–1724 był podkanclerzym litewskim, a od 1724 kasztelanem wileńskim. Był także starostą krzemienieckim, wieliskim, uświackim.
Był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[5]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na sejmie konwokacyjnym[6]. W 1733 roku podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego[7].
W roku 1730 został odznaczony Orderem Orła Białego.
Ożenił się w 1693 roku z Izabelą Elżbietą Morsztyn (26 sierpnia 1671–24 lutego 1758, Warszawa), córką Andrzeja Morsztyna i Katarzyny Gordon. Miał z nią trzech synów oraz dwie córki:
4. Mikołaj Jerzy Czartoryski (zm. 1662) | ||||||
2. Michał Jerzy Czartoryski (zm. 1692) | ||||||
5. Izabela Kordecka (zm. 1669) | ||||||
1. Kazimierz Czartoryski (1674–1741) | ||||||
6. Tomasz Olędzki | ||||||
3. Joanna Weronika Olędzka (zm. 1729) | ||||||
7. Anna Grzybowska | ||||||