Kazimira (Casimiroa La Llave) – rodzaj roślin należący do rodziny rutowatych. Obejmuje 10 gatunków[4][5]. Rosną one w południowej części Ameryki Północnej, od Teksasu na północy[4] po Kostarykę na południu[6]. Występują zwykle na terenach wyżej położonych[4].
Znaczenie użytkowe ma kazimira jadalna uprawiana jako drzewo owocowe. Jej owoce, przypominające niedojrzałe jabłko[7] mają słodko-kwaśny smak i służą jako dodatek do deserów, do aromatyzowania napojów mlecznych i lodów[4]. Spożyte w znacznych ilościach mają ułatwiać zasypianie. Zawierają glukozyd, któremu przypisywane jest działania uspokajające i nasenne[7].
Skrętoległe, zrzucane w porze suchej, ale też należą tu rośliny wiecznie zielone naprzeciwległe. Blaszka liściowa dłoniasto złożona, zwykle z 3–5 listkami (rzadko z pojedynczym listkiem lub większą ich liczbą – do 8)[7][6].
Pojedyncze lub (częściej) zebrane w wyrastające w kątach liści oraz na szczytach pędów wiechowate kwiatostany. Kwiaty obupłciowe lub jednopłciowe. Działek kielicha zrośniętych u nasady jest od czterech do sześciu. Płatki korony w liczbie pięciu, rzadko czterech, mają barwę białą. Pręcików jest pięć. Ich nitki są obłe a pylniki sercowate. U ich podstawy znajduje się dysk miodnikowy. Zalążnia jest górna, ale zanurzona w dysku[7], składa się z jednej do pięciu komór[6], w każdej rozwija się pojedynczy zalążek. Szyjka słupka jest krótka[7], zwieńczona główkowatym znamieniem[6].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abCasimiroa La Llave. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2019-12-16].
↑ abcdeFernando Chiang, A. Pool: Casimiroa La Llave & Lex.. [w:] Flora de Nicaragua [on-line]. Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. [dostęp 2019-12-16].
↑ abcdefgK. Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. X. Flowering Plants. Eudicots. Heidelberg, Dordrecht, London, New York: Springer-Verlag, 2011, s. 341. ISBN 978-3-642-14397-7.