Kira Jarmysz

Kira Jarmysz
Кира Ярмыш
Ilustracja
Kira Jarmysz w 2023 roku
Pełne imię i nazwisko

Kira Aleksandrowna Jarmysz
(Кира Александровна Ярмыш)

Data i miejsce urodzenia

11 października 1989
Rostów nad Donem, ZSRR

Zawód, zajęcie

pisarka, aktywistka

Narodowość

rosyjska

Alma Mater

Moskiewski Państwowy Instytut Stosunków Międzynarodowych

Multimedia w Wikimedia Commons

Kira Aleksandrowna Jarmysz (ros. Кира Александровна Ярмыш[1], ur. 11 października 1989 w Rostowie nad Donem) – rosyjska pisarka i działaczka społeczna[1]. Była rzeczniczka prasowa rosyjskiego polityka opozycyjnego Aleksieja Nawalnego i założonej przez niego Fundacji Walki z Korupcją.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Kira Jarmysz urodziła się 11 października 1989 roku w Rostowie nad Donem[1][2]. Uczyła się w znajdującym się w tym mieście Liceum nr 1, a w 2007 roku wzięła udział w telewizyjnej olimpiadzie Umnicy i umniki(inne języki) (Умницы и умники), w której finale zwyciężyła[2][1][3]. Zwycięstwo w olimpiadzie umożliwiło jej dostanie się na Moskiewski Państwowy Instytut Stosunków Międzynarodowych bez egzaminów wstępnych[1][3]. Na uczelni tej studiowała na kierunku „dziennikarstwo międzynarodowe” ze specjalizacją w public relations[1][2]. Po ukończeniu studiów pracowała najpierw w służbie prasowej Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie, a następnie w służbie prasowej linii lotniczych UTair[4][3].

Współpraca z Aleksiejem Nawalnym

[edytuj | edytuj kod]

W 2013 roku Jarmysz wzięła udział jako wolontariuszka w kampanii wyborczej Aleksieja Nawalnego w wyborach na mera Moskwy[1][3]. W sierpniu następnego roku objęła stanowisko rzecznika prasowego zarówno samego Nawalnego, jak i założonej przez niego Fundacji Walki z Korupcją (FBK) po wygraniu ogłoszonego przez Nawalnego konkursu na obsadę zwolnionego przez dotychczas zajmującą je Annę Wiedutę stanowiska[4][2][3]. Jarmysz wygrała konkurs mimo nieposiadania dyplomu z wyróżnieniem, którego posiadanie obejmowały konkursowe wymagania. Jak sama mówiła w wywiadzie z 2020 roku, charakter jej pracy dla Nawalnego na przestrzeni lat „zmieniał profil”: zaczynała jako rzeczniczka prasowa, a wówczas bardziej zajmowała się produkcją wideo przy filmach zamieszczanych na kanale Nawalnego w serwisie YouTube[3].

W 2017 roku Jarmysz była współgospodarzem kilku wydań programu Nawalny 20:18 i we własnym imieniu wygłaszała w internecie oświadczenia antykorupcyjne[5]. W maju tego roku opublikowała na stronie internetowej Aleksieja Nawalnego film poświęcony Jurijowi Kowalczukowi, przedsiębiorcy, a prywatnie przyjacielowi prezydenta Rosji Władimira Putina, w którym stwierdziła, że do Kowalczuka należą wszystkie telewizje, stacje radiowe i gazety w Rosji[6]. Po publikacji film został skrytykowany przez redaktorkę dziennika „Wiedomosti” Ksieniję Boliecką, która wskazała szereg obecnych w nim istotnych błędów natury merytorycznej[7]. W następstwie krytyki Jarmysz przyznała się do wystąpienia w filmie błędów merytorycznych i usunęła go z sieci[6][7].

W styczniu 2018 roku sąd okręgu simonowskiego w Moskwie aresztował Kirę Jarmysz na 5 dni za udostępnienie w serwisie Twitter filmu, który „wyrażał negatywny stosunek do jednego z zarejestrowanych kandydatów na prezydenta Rosji”[8]. W maju tego roku Jarmysz została wraz z kilkoma innymi współpracownikami Aleksjeja Nawalnego zatrzymana w związku z organizowaniem protestów przed inauguracją prezydencką Władimira Putina, a następnie aresztowana na 25 dni przez sąd rejonu twerskiego w Moskwie, który uznał ją za winną wielokrotnego naruszenia porządku organizowania przedsięwzięć masowych[9].

Kira Jarmysz podczas protestu w obronie Aleksieja Nawalnego i przeciwko inwazji Rosji na Ukrainę przy Bramie Brandenburskiej w Berlinie w 2023 roku

21 stycznia 2021 roku Kira Jarmysz i Gieorgij Alburow, pracownik oddziału śledczego FBK, zostali zatrzymani za, jak podała państwowa agencja informacyjna TASS, podżeganie do nielegalnych protestów (zaplanowanych na 23 stycznia w obronie zatrzymanego kilka dni wcześniej Aleksieja Nawalnego)[10]. Dzień później aresztowano ją na 9 dni pod zarzutem organizowania wydarzeń publicznych bez powiadomienia władz[11]. 1 lutego tego roku sąd rejonu basmannego(inne języki) w Moskwie umieścił Jarmysz w areszcie domowym do 23 marca z powodu rzekomego naruszenia przez Jarmysz środków bezpieczeństwa zdrowotnego wprowadzonych w celu powstrzymania rozprzestrzeniania się koronawirusa (tzw. sprawa sanitarna(inne języki)) poprzez wzywanie do masowych protestów w celu wsparcia Aleksieja Nawalnego[12]. 18 marca 2021 roku sąd przedłużył areszt domowy do 23 czerwca tego roku[13]. Wcześniej, 8 lutego, Stowarzyszenie Memoriał uznało Jarmysz i dziewięciu innych rosyjskich opozycjonistów oskarżonych w tzw. sprawie sanitarnej za więźniów politycznych[14]. 16 sierpnia sąd preobrażeński w Moskwie skazał Jarmysz na półtora roku ograniczenia wolności w związku z tzw. sprawą sanitarną. Jednak zgodnie z informacjami agencji prasowej Interfax, dwa dni później, przed uprawomocnieniem się wyroku, Jarmysz wyjechała z Rosji do fińskich Helsinek[15].

14 października 2022 roku Ministerstwo Sprawiedliwości Federacji Rosyjskiej uznało Kirę Jarmysz za „agenta zagranicznego”[16].

29 stycznia 2024 roku sąd rejonu basmannego w Moskwie zaocznie aresztował Jarmysz i kilku innych współpracowników Aleksieja Nawalnego w związku z oskarżeniem o organizowanie społeczności ekstremistycznej. Oprócz tego Jarmysz zarzucono tworzenie fake newsów na temat Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej[17].

Kariera literacka

[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2020 roku Kira Jarmysz wydała nakładem wydawnictwa Corpus swoją debiutancką powieść, Niewierojatnyje proissziestwija w żienskoj kamierie nr 3(inne języki) (Невероятные происшествия в женской камере № 3)”[18][19]. Główną bohaterką książki jest Ania, która trafia do specjalnego aresztu za udostępnienie wiadomości o proteście antykorupcyjnym i wchodzi w relacje z kilkoma przebywającymi tam w związku ze sprawami administracyjnymi kobietami. Według samej autorki historia ukazana w książce jest fikcyjna, ale „zawiera także to, co sama widziała”[18]. Do napisania książki przekonał Jarmysz sam Aleksiej Nawalny[19]. Powieść spotkała się z pozytywnymi ocenami ze strony m.in. Dmitrija Bykowa i Borisa Akunina[20][21].

W 2022 roku nakładem Corpus ukazała się druga powieść Jarmysz, Charassmient (Харассмент)[22].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 2015 roku pojawiły się niepotwierdzone informacje o ślubie i późniejszym rozwodzie Kiry Jarmysz z mężczyzną o imieniu Aleksandr[2]. Później zaczęła spotykać się z Rusłanem Szawieddinowem, kierownikiem projektów Fundacji Walki z Korupcją[23].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g Кира Ярмыш. [w:] Об авторе [on-line]. litres.ru. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  2. ↑ a b c d e Кира Ярмыш: биография, личная жизнь, деятельность. zhizn-zvezd.ru. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  3. ↑ a b c d e f Каково это – быть пиар-советником политика, который поругался c половиной журналистов? Интервью пресс-секретаря Алексея Навального Киры Ярмыш. meduza.io, 2020-07-29. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  4. ↑ a b Новым пресс-секретарём Алексея Навального стала ростовчанка Кира Ярмыш. donnews.ru, 2014-08-02. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  5. ↑ Кира Александровна Ярмыш. iobninsk.ru. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  6. ↑ a b Andriej Gatinski, Anna Rudiak: В фонде Навального извинились за ошибки в ролике о Ковальчуке. [w:] Политика [on-line]. rbc.ru, 2017-05-26. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  7. ↑ a b Aleksiej Obuchow: Пресс-секретарь Навального удалила ролик с расследованием и признала ошибки. [w:] Политика [on-line]. mk.ru, 2017-05-26. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  8. ↑ Суд арестовал пресс-секретаря Навального на пять суток. [w:] Политика [on-line]. rbc.ru, 2018-02-01. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  9. ↑ Пресс-секретаря Навального арестовали на 25 суток за два твита. bbc.com, 2018-05-23. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  10. ↑ Police arrest Navalny’s associates in Moscow ahead of planned opposition rallies. [w:] NEWS [on-line]. meduza.io, 2021-01-21. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  11. ↑ Navalny Allies Jailed, Fined as Russia Vows Protest Crackdown. themoscowtimes.com, 2021-01-22. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  12. ↑ Russian Court Orders House Arrest Of Navalny Spokeswoman Until March 23. [w:] RUSSIA [on-line]. rferl.org, 2021-02-01. [dostęp 2024-03-26]. (ang.).
  13. ↑ Кире Ярмыш и Марии Алехиной продлили домашний арест. [w:] В России [on-line]. interfax.ru, 2021-03-18. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  14. ↑ «Мемориал» считает политзаключёнными десять оппозиционеров, обвиняемых по «санитарному делу». web.archive.org, 2021-02-08. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  15. ↑ «Интерфакс» и ТАСС сообщили об отъезде Киры Ярмыш из России. [w:] Дело Навального [on-line]. rbc.ru, 2021-08-30. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  16. ↑ Минюст признал иноагентами журналистов Низовцева, Дзядко и соратницу Навального Ярмыш. [w:] В России [on-line]. interfax.ru, 2022-10-14. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  17. ↑ Суд в Москве заочно арестовал Певчих и других соратников Навального. [w:] Новости [on-line]. svoboda.org, 2024-01-29. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  18. ↑ a b Пресс-секретарь Алексея Навального Кира Ярмыш написала роман – «Невероятные происшествия в женской камере № 3» «Медуза» публикует фрагмент этой книги. meduza.io, 2020-10-30. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  19. ↑ a b Невероятные происшествия в женской камере №3. navalny.com, 2020-11-03. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  20. ↑ Пресс-секретарь Навального выпустила дебютный роман об узницах спецприемника – с „мистикой, политикой и любовью”. [w:] Культура [on-line]. newsru.com, 2020-11-03. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  21. ↑ Секретарь Навального выпустила свой первый роман о женском спецприёмнике. kulturologia.ru, 2020-11-04. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  22. ↑ Кира Ярмыш Харассмент. corpus.ru. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).
  23. ↑ Wiaczesław Połowinko, Wład Dokszin: «Сейчас приедет такой Шаведдинов, будьте осторожны». [w:] Политика [on-line]. novayagazeta.ru, 2020-12-25. [dostęp 2024-03-26]. (ros.).