Kiszewko
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2009) |
169[2] |
| Strefa numeracyjna |
61 |
| Kod pocztowy |
64-607[3] |
| Tablice rejestracyjne |
POB |
| SIMC |
0591403 |
Położenie na mapie gminy Oborniki  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu obornickiego  | |
 52°41′45″N 16°38′01″E/52,695833 16,633611[1]
| |
Kiszewko – niewielka wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Oborniki.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś związana była pierwotnie z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje conajmniej od połowy XV wieku. Wymieniona została w łacińskim dokumencie z 1452 "Minor Kyschewo", 1491 "Kiszewo Minus", 1508 "Kischewko", 1563 "Kissewko", 1564 "Kyszewko", 1577 "Kiszewko"[4].
Miejscowość była początkowo własnością szlachecką, należącą do lokalnych rodów wielkopolskich: Kiszewskich, którzy od nazwy sąsiedniej wsi Kiszewo przyjęli odmiejscowe nazwisko, a później także do Kurskich. W 1480 leżała w powiecie poznańskim Korony Królestwa Polskiego. W 1508 należała do parafii Kiszewo[4].
W 1452 wykonawca testamentu zmarłego Bartłomieja Kiełbasy z Tymieńca w powiecie kaliskim, który był plebanem w Objezierzu zobowiązał Abrahama Kiszewskiego oraz jego braci do spłaty sumy 200 złotych węgierskich zapisanej na Kiszewie oraz na Kiszewku wskazanym przez sąd osobom oraz instytucjom[4].
W 1480 Mikołaj z Kiszewa otrzymał w podziale majątku z braćmi m. in. Kiszewko. W 1486 oraz w 1491 zapisał on swojej żonie Małgorzacie Prusimskiej po 200 grzywien posagu oraz wiana na częściach Kiszewa oraz Kiszewk. W 1486 Mikołaj Kiszewski sprzedał z zastrzeżeniem prawa odkupu Mikołajowi Kurskiemu części Kiszewa oraz m. in. Kiszewka[4].
W 1497 król polski Jan I Olbracht dał wojewodzie kaliskiemu Sędziwojowi z Czarnkowa prawo do dóbr Małgorzaty i Anny córek zmarłego Mikołaja Kiszewskiego m. in. w Kiszewku, ale nadanie to nie zostało nigdy zrealizowane i właścicielami nadal byli Kiszewscy. W 1521 Tomasz Kiszewski zapisał posag i wiano swojej żonie Barbarze Ocieskiej, a w tym m. in. na Kiszewku[4].
Miejscowość odnotowano również w historycznych rejestrach poborowych dzięki czemu zachował się obraz gospodarczy miejscowości z XVI wieku. Pierwszy rejestr poborowy z 1508 nie został wypełniony. W 1563 miał miejsce pobór od 1,5 łana. W 1577 podatki ze wsi zapłaciła Kiszewska wdowa po Adamie Kiszewskim. W 1582 pobór zapłacił Jan Kiszewski. W 1564 wiardunki dziesięcinne z 5 łanów w Kiszewku należały do uposażenia klucza bukowskiego biskupa poznańskiego[4].
Wieś szlachecka położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[5]. Wskutek II rozbioru Polski w 1793, miejscowość przeszła pod władanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 53447
- ↑ WWW gminy Oborniki - Statystyki. [dostęp 2010-04-28].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 479 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d e f Chmielewski 1988 ↓, s. 192-193.
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, t. I, Wielkopolska, Warszawa 1883, s. 14.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stefan Chmielewski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. II (I-Ł), hasło: „Kiszewko”. Wrocław: Ossolineum, 1988, s. 192-193.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kiszewko, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
- Kiszewko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 114.
