Klewidypina jest antagonistą kanału wapniowego działającym na kanały wapniowe typu L[3] (CACNA1C) zlokalizowane w tkance mięśniowej poprzecznie prążkowanej typu sercowego oraz miocytach mięśni gładkich naczyń krwionośnych[6]. Klewidypina inaktywuje kanały wapniowe typu L zależnie od napięcia i przejawia wysoką specyficzność do naczyń krwionośnych[7]. Obniżenie ciśnienia krwi powodowane jest obniżeniem całkowitego oporu obwodowego bez wpływu na przepływ objętościowy w żyłach oraz obciążenie wstępne w sercu[7]. Klewidypina w porównaniu z nitroprusydkiem sodu wpływa w większym stopniu na tętnice niż na naczynia żylne[7]. Początek działania klewidypiny następuje po 5–15 minutach od rozpoczęcia podawania, a jej wpływ na spadek ciśnienia tętniczego jest wprost zależny od podawanej dawki leku[7].
↑Rote Liste Service GmbH (Hrsg.): Rote Liste 2017 – Arzneimittelverzeichnis für Deutschland (einschließlich EU-Zulassungen und bestimmter Medizinprodukte). Rote Liste Service GmbH, Frankfurt/Main, 2017, Aufl. 57, ISBN 978-3-946057-10-9, s. 171.
↑ Rafał Rola, Danuta Ryglewicz. Kanałopatie neuronalne. „Postępy Nauk Medycznych”, s. 51–59, 2012.
↑ abcdE.D. Deeks, G.M. Keating, S.J. Keam. Clevidipine: a review of its use in the management of acute hypertension. „Am J Cardiovasc Drugs”. 9 (2), s. 117–134, 2009. DOI: 10.2165/00129784-200909020-00006. PMID: 19331440.