Kliantus

Kliantus
Ilustracja
Clianthus puniceus
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Podrodzina

bobowate właściwe

Rodzaj

kliantus

Nazwa systematyczna
Clianthus Sol. ex Lindl.
Trans. Hort. Soc. London, ser. 2, 1: 521 (1834 publ. 1835)[3]
Typ nomenklatoryczny

C. puniceus (G. Don) Solander ex J. Lindley[4]

Synonimy
  • Donia G.Don & D.Don
  • Eremocharis R.Br.[3]
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Kliantus[5] (Clianthus Sol. ex Lindl.) – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych. Obejmuje dwa gatunki występujące na nowozelandzkiej Wyspie Północnej[3][6], dawniej także na przyległej wyspie Great Barrier[7]. Oba gatunki są bardzo rzadkie w naturze i są uznawane za krytycznie zagrożone[7]. Występują w klimacie subtropikalnym w zaroślach i niskich zbiorowiskach o charakterze leśnym, zwykle na klifach wzdłuż wybrzeża[6], rzadziej w głębi lądu[8], prawdopodobnie jako pozostałości dawnego rozprzestrzenienia przez Maorysów[7]. Kwiaty zapylane są przez ptaki[8].

Oba gatunki rozpowszechnione są w uprawie jako rośliny ozdobne[6]. W chłodniejszym klimacie uprawiane bywają w pojemnikach (nie tolerują mrozu), zimą umieszczane są w szklarniach[8].

Clianthus maximus

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Krzewy osiągające do 6 m wysokości. Pędy prosto wznoszące się i przewisające w górze[7].
Liście
Skrętoległe, zimozielone. Blaszka nieparzystopierzasta, tworzona przez kilkanaście miękkich listków[8], u C. puniceus jasnozielonych i matowych, u C. magnificus ciemnozielonych i błyszczących[7].
Kwiaty
Motylkowe, duże (do 8 cm długości), zebrane w zwisające grona wyrastające w kątach liści. Kielich utworzony jest z 5 równych i ostrych ząbków. Korona czerwona, rzadziej różowa lub białozielona, kreskowana u nasady żagielka. Pręcików 10, z których 9 ma nitki zrośnięte, a jeden, najwyższy jest wolny. Słupek pojedynczy, z jednego owocolistka, z górną zalążnią[8].
Owoce
Strąki nieco dęte, zawierają liczne, nerkowate nasiona[8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja systematyczna

Jeden z rodzajów podplemienia Astragalinae plemienia Galegeae z podrodziny bobowatych właściwych (Faboideae) z rodziny bobowatych (Fabaceae)[2][9].

Wykaz gatunków[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2022-01-15] (ang.).
  2. ↑ a b Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-01-15] (ang.).
  3. ↑ a b c d Clianthus Sol. ex Lindl.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-01-15].
  4. ↑ Clianthus. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2022-01-15].
  5. ↑ Mieczysław Czekalski, Rośliny ozdobne do dekoracji wnętrz, Poznań: Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu, 1996, s. 52-53, ISBN 83-7160-011-9.
  6. ↑ a b c G. P. Lewis, Brian Schrire, Barbara Mackinder, Mike Lock: Legumes of the World. Royal Botanic Gardens, Kew, 2005, s. 486. ISBN 978-1-900347-80-8.
  7. ↑ a b c d e Clianthus. [w:] New Zealand Plant Conservation Network [on-line]. [dostęp 2022-01-15].
  8. ↑ a b c d e f Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 292. ISBN 0-333-73003-8.
  9. ↑ Genus: Clianthus Sol. ex Lindl.. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2022-01-15]. (ang.).