Kościół Tuvalu

Kościół Tuvalu
Te Ekalesia Kelisiano Tuvalu
ilustracja
Klasyfikacja systematyczna wyznania
chrześcijaństwo
 └ protestantyzm
   └ kalwinizm
Ustrój kościelny

kongregacjonalizm

Siedziba

Funafuti

Zwierzchnik

Penitusi Taeai

Zasięg geograficzny

Tuvalu

Strona internetowa

Kościół Tuvalu, ang. The Congregational Christian Church of Tuvalu (język tuvalu: Te Ekalesia Kelisiano Tuvalu, EKT) – kościół protestancki na Tuvalu o charakterze państwowym, choć w praktyce jest upoważniony jedynie do „uprzywilejowanego sprawowania specjalnych usług na szczególnie ważnych wydarzeniach narodowych”[2]. Członkowie Kościoła stanowią 97%[3] lub 91%[2] mieszkańców archipelagu. Od strony wyznaniowej należy do tradycji reformowanej[3].

Konstytucja Tuvalu gwarantuje wolność wyznania, w tym wolność praktykowania, swobodę zmiany wyznania, prawo do nieakceptowania nauki religii w szkole lub nieuczęszczania na szkolne uroczystości religijne, daje także prawo do „nie składania przysięgi ani nie składania oświadczenia sprzecznego z wiarą lub przekonaniami”[4].

Chrześcijaństwo po raz pierwszy pojawiło się na Tuvalu w 1861 r., kiedy to Elekana, diakon kościoła kongregacyjnego z Manihiki (Wyspy Cooka) wskutek sztormu trafił na Nukulaelae[5][6]. Elekana zaczął nawracać miejscową ludność na chrześcijaństwo. Nim założył Kościół Tuvalu uczył się w Malua Theological College, londyńskiej szkole Stowarzyszenia Misyjnego w Samoa.

W 1878 r. chrześcijaństwo było na tyle rozpowszechnione, że na każdej wyspie mieszkali chrześcijańscy kaznodzieje. Pod koniec XIX wieku byli to przede wszystkim Samoańczycy, którzy wpłynęli na rozwój języka i muzyki Tuvalu[5][7]. W 1969 r. Kościół uniezależnił się od London Missionary Society[8].

Były Gubernator Generalny Tuvalu, Filoimea Telito, przewodniczył Kościołowi do śmierci w lipcu 2011 roku[9]. Obecnie (2017) przewodniczącym kościoła jest Penitusi Taeai, a sekretarzem generalnym – Tafue Lusama[10].

Doktryna Kościoła jest kalwińska, natomiast od strony organizacyjnej jest to kościół kongregacyjny, podzielony na 13 parafii[1]. Nie ma ordynacji kobiet. Przyjęto wyznanie apostolskie i nicejskie[3].

Kościół jest członkiem World Association for Christian Communication, Boys' Brigade International Fellowship[11], Światowej Wspólnoty Kościołów Reformowanych[12], Światowej Rady Kościołów oraz Pacific Conference of Churches. Utrzymuje również stosunki z Kościołem Metodystów na Fidżi, z Kościołem Chrześcijańskim w Samoa, Kościołem Jedności Kiribati, Kościołem Jedności Kiribati w Australii oraz Kościołami Metodystów i Prezbiterianów w Nowej Zelandii[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Congregational Christian Church of Tuvalu — World Council of Churches [online], www.oikoumene.org [dostęp 2017-10-16] (ang.).
  2. ↑ a b 2010 Report on International Religious Freedom – Tuvalu. UNHCR. [dostęp 2017-10-16].
  3. ↑ a b c Te Ekalesia Kelisiano Tuvalu. Reformiert Online. [dostęp 2017-10-16]. (ang.).
  4. ↑ Konstytucja Tuvalu, artykuł 23.
  5. ↑ a b Laumua Kofe, Palagi and Pastors, Tuvalu: A History, Ch. 15, U.S.P. & Tuvalu (1983)
  6. ↑ Goldsmith, Michael (2008). "Chapter 8, Telling Lives in Tuvalu". Telling Pacific Lives: Prisms of Process. London: ANU E Press.
  7. ↑ Munro, D. (1996). "D. Munro & A. Thornley (eds.) The Covenant Makers: Islander Missionaries in the Pacific". Samoan Pastors in Tuvalu, 1865-1899. Suva, Fiji, Pacific Theological College and the University of the South Pacific. ss. 124–157.
  8. ↑ The Congregational Christian Church of Tuvalu. UnitingWorld. [dostęp 2017-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-21)].
  9. ↑ "State Funeral of the late former Governor General of Tuvalu, Reverend Sir Filoimea Telito, GCMG, MBE". tuvaluislands.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-01)]. (PDF). Tuvalu Philatelic Bureau Newsletter (TPB: 01/2011). 25 July 2011.
  10. ↑ Corlew, Laura (2012). "The cultural impacts of climate change: sense of place and sense of community in Tuvalu, a country threatened by sea level rise" (PDF). Ph D dissertation, University of Hawaiʻi at Mānoa. 
  11. ↑ Membership Orgs. Global Fellowship of Christian Youth. [dostęp 2017-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-16)].
  12. ↑ Members. WCRC. [dostęp 2017-10-16].