Górny tekst zawiera menaion, dolny tekst 0269 jest ledwo widoczny | |
Data powstania |
IX wiek |
---|---|
Rodzaj | |
Numer |
0269 |
Zawartość |
Ewangelia Marka 6 † |
Język | |
Rozmiary |
33 × 25 |
Typ tekstu |
tekst mieszany |
Kategoria |
III |
Data odkrycia |
1976 |
Odkrywca |
J.H. Greenlee |
Miejsce przechowywania |
Kodeks 0269 (Gregory-Aland no. 0269) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, datowany metodą paleograficzną na IX wiek. Przechowywany jest w Londynie. Tekst rękopisu jest wykorzystywany we współczesnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.
Do XXI wieku zachowała się 1 pergaminowa karta rękopisu, z greckim tekstem Ewangelii Marka (6,14-20)[1]. Karta kodeksu ma rozmiar 33 na 25 cm. Tekst jest pisany dwoma kolumnami na stronę, 25 linijkami w kolumnie. Jest palimpsestem[1], tekst górny jest menaionem (zbiór tekstów liturgicznych)[2]. Karta 0269 należy do tego samego rękopisu co Kodeks 0133[3].
J. Harold Greenlee uznał, że fragment reprezentuje bizantyjską tradycję tekstualną[4], jednak Kurt Aland uznał, że reprezentuje mieszaną tradycję tekstualną, ze znaczącym udziałem elementu bizantyjskiego. Kurt Aland zaklasyfikował tekst rękopisu do kategorii III[1].
Fragment 0269 różni się od tekstu aleksandryjskiego w sześciu miejscach, a od tekstu zachodniego w ośmiu miejscach[4].
INTF datuje rękopis na IX wiek[5] . Fragment opisany został przez J. Harolda Greenlee w 1976 roku, który także opublikował jego tekst[6].
Na listę greckich rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland, oznaczając go przy pomocy siglum 0269[7]. Został uwzględniony w II wydaniu Kurzgefasste[2]. Rękopis jest wykorzystywany we współczesnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu (NA26[8], NA27[9], NA28[10] i UBS4[11]).
Rękopis jest przechowywany w Bibliotece Brytyjskiej (Additional Manuscripts 31919, f. 23) w Londynie[1][2][5] .