Komedia alternatywna

Komedia alternatywna – termin, który został ukuty w latach 80. XX wieku dla stylu komediowego^[1]^[2], świadomie zrywa z głównym nurtem komediowym epoki^[3]. Termin ten ma różne konotacje w różnych kontekstach, w Wielkiej Brytanii używano go do opisywania treści, które były „alternatywą” dla głównego nurtu komediowego na żywo, w którym często znajdowały się materiały rasistowskie oraz seksualne^[4]. W innych kontekstach charakter formy jest „alternatywny”, unikając polegania na normalnej wersji struktury sekwencji dowcipów z puentami^[5].

Przypisy

↑ David Thomas. Micro-epic of The Black Hole. „The Times”, s. 5, 5 marca 1982.
↑ Lisa Selin Davis. The Brooklyn Paper: SERIOUS FUN. „The Brooklyn Paper”, 10 listopada 2003. [dostęp 2021-08-11]. (ang.).
↑ Jeremy Tunstall: Television Producers. Routledge, 1993. ISBN 978-0-415-09471-9. [dostęp 2021-08-11]. (ang.).
↑ William Cook: The Comedy Store. Little, Brown & Company, 2001. ISBN 0-316-85792-0.
↑ Oliver Double: Getting the Joke: the inner workings of stand-up comedy. Wyd. 2. Nowy Jork: Bloomsbury Methuen Drama, 2014, s. 59. ISBN 978-1-4081-7460-9.

[1] David Thomas. Micro-epic of The Black Hole. „The Times”, s. 5, 5 marca 1982.

[2] Lisa Selin Davis. The Brooklyn Paper: SERIOUS FUN. „The Brooklyn Paper”, 10 listopada 2003. [dostęp 2021-08-11]. (ang.).

[3] Jeremy Tunstall: Television Producers. Routledge, 1993. ISBN 978-0-415-09471-9. [dostęp 2021-08-11]. (ang.).

[4] William Cook: The Comedy Store. Little, Brown & Company, 2001. ISBN 0-316-85792-0.

[5] Oliver Double: Getting the Joke: the inner workings of stand-up comedy. Wyd. 2. Nowy Jork: Bloomsbury Methuen Drama, 2014, s. 59. ISBN 978-1-4081-7460-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]