| Odkrywca |
Graeme White, Emilio Ortiz, Carlos Bolelli |
|---|---|
| Data odkrycia |
18 maja 1970 |
| Nazwy alternatywne |
1970 VI, 1970f |
| Elementy orbity | |
| Mimośród |
1,0 |
| Peryhelium |
0,008879 au |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
139,0714° |
| Długość węzła wstępującego |
337,0147° |
| Argument peryhelium |
61,2903° |
| Moment przejścia przez peryhelium |
14 maja 1970 |
| Charakterystyka fizyczna jądra | |
| charakterystyka |
nieznana |
Kometa White-Ortiz-Bolelli (również C/1970 K1) – kometa nieokresowa, którą obserwowano tylko raz – w 1970 roku.
Kometę tę odkryli niezależnie trzej obserwatorzy. 18 maja 1970 roku jako pierwszy zauważył ją astronom amator Graeme White (Wollongong, Nowa Południowa Walia, Australia), który ocenił jej jasność widomą na 1-2m, a długość warkocza kometarnego na 1°.
20 maja 1970 roku pilot Air France Emilio Ortiz dostrzegł ten obiekt znajdując się w maszynie, która była ok. 400 km na wschód od Madagaskaru. Jasność komety ocenił na 0,5-1m, a długość warkocza na 5-8°.
W kilka godzin później kometę zaobserwował także Carlos Bolelli, pracownik techniczny Cerro Tololo Inter-American Observatory w Chile. Dostrzegł on jedynie warkocz, gdyż głowa komety znajdowała się już pod horyzontem.
W nazwie znajdują się zatem nazwiska trzech odkrywców.
Orbita komety C/1970 K1 ma kształt zbliżony do paraboli o mimośrodzie 1. Jej peryhelium znalazło się w odległości zaledwie ok. 0,009 j.a. od Słońca (1,35 milionów km, 2 promienie słoneczne). Nachylenie orbity do ekliptyki to wartość 139˚.
Z powodu bardzo bliskiego zbliżenia do Słońca kometa ta została zaliczona do grupy komet muskających Słońce.
Przypuszcza się, że kometa C/1970 K1 jest fragmentem innej większej komety, która rozpadła się setki lat temu na kilka części.