Roślina zielna żywozielona, nie czerwieniejąca, osiągająca wysokość do 100 cm, rzadko do 150 cm. Jest luźno rozgałęziona i tylko za młodu omączona, później naga. Łodyga jest zielono i zielonoszaro paskowana[4].
Żywo- do sinozielonych, cienkie. Liście środkowe szeroko-rombowo-jajowate, zwykle trójklapowe[4], często z 2–3 dodatkowymi, ząbkowanymi klapkami bocznymi[5]. Klapa środkowa jest szeroka, zwłaszcza w części szczytowej na brzegu ostro i dość gęsto ząbkowana, stopniowo zwęża się ku tępemu lub zaostrzonemu wierzchołkowi. Górne liście są coraz słabiej klapowane, najwyższe są lancetowate, przy czym i one zwykle są ząbkowane, rzadko całobrzegie[4].
Kwiatostan złożony w postaci luźnej, dość delikatnej wiechy. Kwiaty zebrane są w drobne kłębiki o średnicy 2–3 mm lub są pojedyncze. Listków okwiatu jest 5, na grzbiecie mają wyraźnie wypukły, czasem nawet oskrzydlony nerw[4].
Jednonasienne z luźną, cienkoskórzastą i żółtawobiałą owocnią. Nasiono spłaszczone soczewkowato, zaokrąglone, o średnicy 1,2–1,8 mm, czarne i błyszczące. Powierzchnia łupiny nasiennej z wyraźnymi, dość głębokimi okrągławymi lub podługowatymi zagłębieniami, czasem też z mniej lub bardziej widocznymi żyłkami[4].
Gatunki podobne
Komosa klonolistnaCh. acerifolium ma nasiona mniejsze (do 1,3 mm), ale z podobnymi wgłębieniami. Różni się klapą środkową liści wąską i ostrą, z nielicznymi i nieregularnymi ząbkami oraz obecnością tylko dwóch ostro wyciągniętych klap bocznych, pozbawionych ząbków lub z jednym ząbkiem[5]. Komosa białaCh. album jest omączona, ma liście różnego kształtu, zwykle tępo ząbkowane, kwiatostany gęste i nasiona gładkie[4]. Zobacz też: komosa trójkątnaCh. urbicum, komosa murowaCh. murale, komosa kalinolistnaCh. opulifolium, komosa wzniesionaCh. strictum.
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2024-01-17](ang.).
↑ abChenopodium suecicum Murr, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-17].
↑ abcdefghiAdam Jasiewicz (red.): Flora Polski. Rośliny naczyniowe. T. III. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, PAN, 1992, s. 196-197. ISBN 83-85444-06-8.
↑ abLucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 124. ISBN 83-01-14342-8.