apostoł Irlandii | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
ok. 516 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
ok. 602 |
Czczony przez | |
Wspomnienie | |
Szczególne miejsca kultu |
Kongal z Bangor, również Komgal, irl. Comhghall, Coimhgheall[1] (ur. ok. 516 k. Bangor, zm. ok. 602 tamże) – zakonnik, jeden z dwunastu apostołów Irlandii, założyciel klasztoru w Bangor (599), zasłużony w rozwoju życia mniszego, święty Kościoła katolickiego.
Urodził się w rodzinie Moccu Aridi należącej do plemienia Piktów. Był uczniem św. Finiana. Utrzymywał kontakty z królem Brydiuszem, św. Kolumbanem, św. Fintanem i innymi. Założony przez niego klasztor stał się wzorem dla innych ośrodków i szkół. Wprowadził dyscyplinę pokutną oraz praktykę częstej spowiedzi[2]. Jego działalność wpłynęła na rozwój życia zakonnego w Irlandii[3].
Niektórzy uważają, że Reguła Kolumbana była w istocie streszczeniem i adaptacją pierwszej reguły, ułożonej przez Kongala[2].
Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 10 maja.