Państwo | |
---|---|
Kraj | |
Siedziba | |
Data założenia |
25–27 marca 1897 |
Profil działalności | |
Sekretarz Generalny |
Rozanne Foyer |
Członkowie |
560 000 (2020) |
Strona internetowa |
Kongres Szkockich Związków Zawodowych (ang. Scottish Trades Union Congress, STUC) – szkocka centrala związkowa działająca od 1897. Zrzesza 40 związków zawodowych, które łącznie liczą ponad 550 000 członków[1].
STUC nie jest organizacyjnie powiązana z brytyjskim Kongresem Związków Zawodowych (TUC), stanowi osobną organizację.
STUC powstało w dużej mierze w wyniku sporu politycznego z TUC dotyczącego reprezentacji politycznej ruchu robotniczego. Odbyło się wiele spotkań szkockich rad zawodowych w celu omówienia sytuacji, co zaowocowało utworzeniem STUC podczas kongresu 25-27 marca 1897 w Glasgow w Szkocji. Od samego początku centrala nie konkurował z TUC ani nie była ruchem politycznym, ale starała się zapewnić, aby „w każdym planie dla rządu Szkocji przewidziano takie samo ustawodawstwo przemysłowe stosowane w całej Wielkiej Brytanii”. Utrzymywano bliskie kontakty z TUC i współpracowano, gdy wymagała tego okazja[2].
Najwyższym organem STUC jest Rada Generalna wybierana na corocznym kongresie. Zrzeszone w STUC związki zawodowe nominują przedstawicieli do zasiadania w Radzie Generalnej na początku roku. Liczba nominacji, które mogą złożyć, zależy od ilości członków danego związku. Nie wszystkie są reprezentowane w Radzie Generalnej[3].
Rada Generalna zatrudnia ponad 30 członków personelu. Zespołem personelu kieruje Sekretarz Generalny wspierany przez dwóch Zastępcy Sekretarza Generalnego[3].