Konstantyn Mohyła
 Mohyła | |
| hospodar Mołdawii | |
| Okres |
1606 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| hospodar Mołdawii | |
| Okres |
od 1607 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci |
1612 |
| Ojciec | |
Konstantyn Mohyła (rum. Constantin Movilă; zm. 1612) – hospodar Mołdawii w latach 1606 i 1607–1611 z rodu Mohyłów.
Był synem hospodara Jeremiego Mohyły. W 1599 nadano mu Hubarów, Rożniów, Doch i Uście[1], przyznając polski indygenat.
Objął tron mołdawski po śmierci ojca w 1606, bardzo szybko został jednak z niego usunięty przez swego stryja i bliskiego współpracownika ojca, Szymona Mohyłę. Powrócił na tron po śmierci tego ostatniego, pokonawszy syna Szymona, Michała z pomocą polskich magnatów (swych szwagrów: Samuela Koreckiego, Michała Wiśniowieckiego i Stefana Potockiego). W 1608 uzyskał zatwierdzenie na tronie hospodarskim przez Wysoką Portę, jednak już w 1611 został usunięty przez Turków na rzecz Stefana Tomșy II. W 1612 próbował odzyskać tron (znowu z pomocą polską), jednak został pokonany w bitwie pod Sasowym Rogiem i wraz ze Stefanem Potockim dostał się do niewoli tatarskiej. Miał utonąć w drodze na Krym. Tron mołdawski zdołał odzyskać jednak kilka lat później jego brat, Aleksander Mohyła.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Uście (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 831.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Juliusz Demel: Historia Rumunii. Wrocław, 1970, 1986. ISBN 83-04-01553-6.
