Koralówka blada
.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
koralówka blada |
| Nazwa systematyczna | |
| Ramaria pallida (Schaeff.) Ricken Vadem. Pilzfr.: 263 (1920) | |
.jpg)
Koralówka blada (Ramaria pallida (Schaeff.) Ricken) – gatunek grzybów z rodziny siatkoblaszkowatych (Gomphaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji: Ramaria, Gomphaceae, Gomphales, Phallomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisany został w 1774 r. przez Schaeffera jako Clavaria pallida, do rodzaju Ramaria przeniósł go Adalbert Ricken w 1920 r.[1]
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako gałęziak bladawy[2].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Młode owocniki kalafiorowate, starsze krzaczkowate, o wysokości 8–18 cm i średnicy 5–18 cm. Posiadają podstawę o grubości do 4 cm, która rozgałęzia się kilkakrotnie na coraz cieńsze gałązki. Rozgałęzienia mają kształt litery V, a gałązki zazwyczaj są pomarszczone. Początkowo owocniki są jasnoróżowe, potem mięsnopłowe, w końcu przyjmują kolor kawy z mlekiem i mają na powierzchni brązowe cętkowania. Podstawa jest jaśniejsza; początkowo biaława, później kremowa, końcówki gałązek mają barwę od różowofioletowej do czerwonej[3].
Miękki, kruchy i biały. Po uszkodzeniu nie zmienia barwy. Smak gorzkawy, zapach nieco podobny do zapachu maggi[3].
- Cechy mikroskopowe
Strzępki w tramie trzonu mają średnicę do 20 μm, ściany o grubości do 1μm i bardzo delikatnie rzeźbione, są bezbarwne, splątane i posiadają sprzążki na przegrodach. Strzępki w tramie górnych gałązek mają szerokość do 15 μm, posiadają sprzążki, są szkliste, cienkościenne, równoległe. Subhymenium jest rozległe, a jego strzępki są mocno splątane. Hymenium gęste. Podstawki mają rozmiar 60–80 × 9–12 μm, są zgrubiałe, ze sprzążkami, w młodości mają jednorodną zawartość, później ich zawartość staje się pęcherzykowata (kroplista). Posiadają 2 lub 4 mniej lub bardziej proste sterygmy. Obficie występują bazydiole. Zarodniki o rozmiarach 8,3-12,2 × 5,0–6,1 μm, jajowate i spłaszczone. Mają ściany o grubości 0,3 μm. Na powierzchni posiadają kilka brodawek i urzeźbienie w postaci meandrujących grzbietów[4].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Występuje tylko w Europie[5]. W Polsce jest dość rzadki, w piśmiennictwie mykologicznym do 2003 r. podano tylko 4 jego stanowiska[2].
Rośnie zwykle w lasach liściastych, pod bukami, rzadziej w świerkowych lub sosnowych, przeważnie w regionach górskich[6].
Grzyb mikoryzowy[2]. Grzyb trujący. Nie należy do szczególnie niebezpiecznych, ale po spożyciu w większej ilości powoduje biegunkę[6].
Gatunki podobne
[edytuj | edytuj kod]Poza koralówką czerwonowierzchołkową (Ramaria botrytis) można także znaleźć stare okazy bardzo podobnej i trującej koralówki strojnej (Ramaria formosa) W bukowych lasach występuje bardziej ochrowa koralówka żółta (Ramaria flava) nigdy niemająca odgałęzień o liliowo zabarwionych szczytach[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ Mycobank. Ramaria pallida. [dostęp 2015-12-28].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2014-08-23].
- ↑ a b c Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 192. ISBN 83-7319-976-4.