Kornutka koniczynowa

Kornutka koniczynowa
Eucera longicornis[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

tchawkodyszne

Gromada

owady

Rząd

błonkoskrzydłe

Podrząd

trzonkówki
(grupa żądłówki)

Rodzina

pszczołowate

Podrodzina

pszczoły właściwe

Plemię

Eucerini

Rodzaj

kornutka

Gatunek

kornutka koniczynowa

Synonimy
  • Apis longicornis Linnaeus, 1758[1]
  • Apis linguaria Fabricius, 1775[1]
  • Eucera atricollis Friese, 1922[1]
  • Eucera difficilis Pérez, 1879[1]
  • Apis dealbator Christ, 1791[1]
  • Eucera pillichi Alfken, 1932[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Kornutka koniczynowa[3] (Eucera longicornis) – gatunek pszczoły z rodziny pszczołowatych.

Pszczoła samotnica, gniazdująca w ziemi i tworząca kolonie gniazd[3]. Ma jedno pokolenie w roku, zimuje w stadium przedpoczwarki, część osobników prawdopodobnie zimuje w stadium imago[4].

Samce, podobnie jak u innych kornutek, charakteryzują się wyjątkowo długimi czułkami. U kornutki koniczynowej sięgają końca odwłoka[4]. Zapylają one pewne storczyki z rodzaju Ophrys, które wydzielają zapach imitujący feromony samic ich gatunku[5]. W czasie pseudokopulacji[6] samca kornutki z kwiatem storczyka dochodzi do zapylenia.

Samice mają czułki krótsze, zwyczajnej długości – sięgają tylko do tarczki[4]. Są oligolektyczne i zbierają pyłek z kwiatów roślin z rodziny motylkowych[3][5].

  • Czułki samców kornutek są wyjątkowo długie w porównaniu z innymi pszczołami
    Czułki samców kornutek są wyjątkowo długie w porównaniu z innymi pszczołami
  • Samica kornutki koniczynowej, w przeciwieństwie do samca, ma krótkie czułki
    Samica kornutki koniczynowej, w przeciwieństwie do samca, ma krótkie czułki

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g Eucera longicornis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ Eucera longicornis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. ↑ a b c Waldemar Celary, Pszczoły dziko żyjące (Hymenoptera: Appoidea: Apiformes) - klucz do rozpoznawania rodzin i rodzajów pszczół wraz z ich charakterystyką, Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego, 2015, ISBN 978-83-63113-15-5, OCLC 1228833346 [dostęp 2022-03-08].
  4. ↑ a b c Eucera longicornis (Linnaeus,1758) [online], Bees, Wasps & Ants Recording Society [dostęp 2022-03-31].
  5. ↑ a b Felix Amiet, Albert Krebs, Bienen Mitteleuropas : Gattungen, Lebensweise, Beobachtung, s. 220, ISBN 3-258-08104-2, OCLC 1134628619 [dostęp 2022-03-08].
  6. ↑ ŻYCIE EROTYCZNE ROŚLIN [online], Newsweek.pl [dostęp 2022-03-08] (pol.).