wieś | |
Dworzec z XVII wieku w Kowalewszczyźnie od strony szczytowej. | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
86 |
Kod pocztowy |
18-218[4] |
Tablice rejestracyjne |
BWM |
SIMC |
0405872[5] |
Położenie na mapie gminy Sokoły | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego | |
53°03′42″N 22°46′38″E/53,061667 22,777222[1] |
Kowalewszczyzna – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Sokoły[5][6].
Do 1954 roku istniała gmina Kowalewszczyzna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0405889 | Piaszczyna | część wsi |
0405895 | Wyrąb | część wsi |
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Waniewie[7].
W I Rzeczypospolitej wieś należała do ziemi bielskiej.
W wieku XVI i XVII wchodziła w skład dóbr Waniewo. Po wybudowaniu dworu w Kowalewszczyźnie częścią dóbr Kowalewszczyzna, należących w XVII w. do Orsettich, w 1830 do Rostworowskich.
Dwór z piękną biblioteką zbudowano w XVII w., rozebrano w 1881 r. Przy dworze ogród, sześć stawów, środkowy w kształcie krzyża. W 1775 w całej majętności znajdowało się 111 domów. Orsetti dokupili do majątku Jeńki i część Waniewa od Szczawińskich. W XIX w. powierzchnia majątku wynosiła 2965 morgów. Po uwłaszczeniu chłopów w majątku zostało 127 włók ziemi[8]
W roku 1748 w Kowalewszczyźnie urodził się Jan Klemens Gołaszewski, biskup wigierski i senator, a w 1858 Stanisław Jakub Rostworowski, ojciec generała Wojska Polskiego II RP Stanisława Janusza Rostworowskiego. W miejscowym dworze przebywała Narcyza Żmichowska, będąca ciotką Romana Rostworowskiego[8].
W roku 1824 wieś liczyła 30 domów i 198 mieszkańców[9].
Pod koniec wieku XIX wieś i folwark w powiecie mazowieckim (wcześniej suraskim), gmina Kowalewszczyzna, parafia Waniewo[8].
W roku 1921 było tu 44 budynki z przeznaczeniem mieszkalnym oraz 279 mieszkańców (137 mężczyzn i 142 kobiety). Wszyscy podali narodowość polską[10].
W sierpniu 1944 oddziały Wehrmachtu spacyfikowały wieś. W czasie akcji Niemcy zamordowali w pobliskim lesie 14 mieszkańców (nazwiska ofiar zostały ustalone) a wieś doszczętnie spalili[11].