Kowalin

Kowalin
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

kraśnicki

Gmina

Kraśnik

Liczba ludności (2021)

265[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

23-200[4]

Tablice rejestracyjne

LKR

SIMC

0383828[5]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Kraśnik
Mapa konturowa gminy wiejskiej Kraśnik, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kowalin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kowalin”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kowalin”
Położenie na mapie powiatu kraśnickiego
Mapa konturowa powiatu kraśnickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kowalin”
Ziemia50°54′23″N 22°09′10″E/50,906389 22,152778[1]

Kowalinwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Kraśnik[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Kraśnik[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 299 mieszkańców[8].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś Kowalin leży w odległości 6 km od Kraśnika. Powstała w 1879 roku z byłego majątku dziedzica Tadeusza Kowalskiego, na obszarze wsi Góry Oblęckie jako kolonia. On sam zamieszkał w Olbięcinie[9]. Stąd nazwa miejscowości powstała od nazwiska właściciela byłej posiadłości. Początkowo była Kolonia Kowalin, a od 1944 roku jako wieś Kowalin.

Pierwsi osadnicy zakupili tu ziemię w 1935–36 roku. Dużą część obszaru zajmował las Ordynacki, który w 1936 r. został przejęty przez Skarb Państwa, a następnie sprzedawany przez Państwowy Bank Rolny. Pewna część ziemi po wyciętym lesie została sprzedana okolicznym rolnikom, a pozostałość rozparcelowana w 1944 r., w wyniku przeprowadzenia reformy rolnej.

W 1938 roku zorganizowano tu 4-klasową szkołę publiczną. Nauka odbywała się w wynajętych pomieszczeniach u kilku gospodarzy. Okres okupacji hitlerowskiej spowodował zastój wsi w działalności gospodarczej. Dopiero w 1958 r. wieś została zelektryfikowana, a w 1957 r. zorganizowano szkołę 7-klasową. W 1960 r. powstało kółko rolnicze i koło gospodyń wiejskich. Od 1956r wieś należała do Gromadzkiej Rady Narodowej w Olbięcinie, a od 1973 r. do gminy Kraśnik.

Wzmiankę o wsi umieścił w swoich opowiadaniach Robert Przegaliński autor „Opowiadania o mieście Kraśniku i okolicach” iż w roku 1914 podczas tzw. Pogromu Kraśnickiej Ochotniczej Straży Ogniowej w dołach w Kowalinie rozstrzelano wszystkich aresztowanych członków Ochotniczej Straży Ogniowej w Kraśniku po wydaniu wyroku wojennego przez sztab korpusu armii carskiej który mieścił się w Olbięcinie – zdarzenie miało miejsce około trzech tygodni po klęsce wojsk austriackich pod Lublinem[10].

We wsi mieści się szkoła podstawowa, działa zespół ludowy „Kowalanki” oraz klub sportowy LKS Kowalin, założony w 2006 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 60017
  2. Wieś Kowalin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-15], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-15].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 524 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29]. 
  7. Strona gminy, sołectwa
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Kowalin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 143.
  10. Robert Przegaliński: Opowiadania o mieście Kraśniku i okolicy. Lublin: 1927, s. 34.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]