kościół parafialny | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
Rzym | ||||||||||
Adres |
Via Appia Antica 51, 00179 Roma | ||||||||||
Wyznanie |
rzymskokatolickie | ||||||||||
Kościół |
parafialny | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Rzymu | |||||||||||
Położenie na mapie Włoch | |||||||||||
Położenie na mapie Lacjum | |||||||||||
41°51′59,4″N 12°30′13,4″E/41,866500 12,503722 | |||||||||||
Strona internetowa |
Kościół „Domine Quo Vadis” – popularna nazwa kościoła Najświętszej Marii Panny w Palmis (wł. Chiesa di Santa Maria delle Piante)[1] znajdującego się na południowy wschód od Rzymu ok. 800 m za bramą Porta San Sebastiano przy drodze Via Appia. Swoją popularność wśród turystów zawdzięcza legendzie, według której w tym miejscu miał się objawić Chrystus uciekającemu z Rzymu św. Piotrowi.
Wewnątrz kościoła znajduje się niewielki marmurowy postument z rzeźbą wykonaną z brązu przedstawiającą popiersie Henryka Sienkiewicza. Na postumencie znajduje się wyryty napis upamiętniający laureata nagrody Nobla i autora powieści „Quo vadis”[2].
Św. Piotr apostoł, uciekając z Rzymu w 64 r. przed prześladowaniami chrześcijan, spotkał na drodze Jezusa. Św. Piotr zapytał Jezusa: „Quo vadis domine?” „Dokąd idziesz, Panie?”, na to Jezus mu odpowiedział: „Eo Romam iterum crucifigi” „Idę do Rzymu, aby zostać ukrzyżowany”[3][4]. Tak upomniany św. Piotr zawraca i udaje się z powrotem do Rzymu, aby podzielić los prześladowanych chrześcijan. Wkrótce po tym też zostaje ukrzyżowany[5]. Jezus znika, pozostawiając odciski swoich stóp na kamieniu. Na tym miejscu zbudowano niewielki jednonawowy kościół tak, aby kamień znajdował się wewnątrz kościoła. Obecnie jest to replika, a domniemany oryginał kamienia znajduje się w pobliskiej bazylice św. Sebastiana[2].
Obecny kościół mieści się na miejscu dawnej świątyni z czasów przedchrześcijańskich, gdy podróżnicy udający się w drogę prosili o szczęśliwy powrót, a po powrocie dziękowali bogom. Pierwsza chrześcijańska świątynia pojawiła się tym miejscu w IX wieku, a obecny kościół pochodzi z lat późniejszych i otrzymał nowa fasadę w 1637 roku. Oficjalna nazwa kościoła „palmis” odnosi się do odcisków podeszew stóp Jezusa[2].
Od 1978 r., za zgodą papieża Jana Pawła II, duszpasterstwo przy kościele prowadzą polscy księża ze Zgromadzenia Św. Michała Archanioła (michalici)[6].