Kościół Ludwika w Saarbrücken

Kościół Ludwika
Ludwigskirche
	kościół parafialny
	; Widok ze wschodu
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Saara
Miejscowość	Saarbrücken
Adres	Am Ludwigsplatz 18, 66117 Saarbrücken
Wyznanie	protestanckie
Kościół	Kościół Ewangelicki w Nadrenii(inne języki)
Imię	Ludwika z Nassau-Saarbrücken
Historia
Data rozpoczęcia budowy	4 czerwca 1762
Data poświęcenia	25 sierpnia 1775
Ważniejsze przebudowy	1885–1887; 1906–1911
Data zniszczenia; • przez	noc z 5 na 6 października 1944; bombardowanie, pożar
Data odbudowy	1947–2009
Data reaktywacji	20 kwietnia 1975
Dane świątyni
Styl	barokowy
Architekt	Friedrich Joachim Stengel(inne języki)
Świątynia; • materiał bud.	; • piaskowiec
	Położenie na mapie Saary Kościół Ludwika
	Położenie na mapie Niemiec Kościół Ludwika
	49°13′57″N 6°59′11″E/49,232500 6,986389
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Kościół Ludwika (niem. Ludwigskirche) – barokowa świątynia luterańska znajdująca się w niemieckim mieście Saarbrücken, pośrodku Ludwigsplatzu.

Historia

Budowę świątyni zlecił 21 października 1761 książę Nassau-Saarbrücken Wilhelm Henryk(inne języki). Projekt sporządził Friedrich Joachim Stengel(inne języki), 4 czerwca 1762 wmurowano kamień węgielny. Ukończenie gmachu planowano na rok 1765, lecz w chwili śmierci Wilhelma Henryka w 1768 wieża wciąż nie została wzniesiona, a za czasów jego następcy, księcia Ludwika(inne języki), prace znacznie spowolniły z powodów finansowych. Uroczyste otwarcie kościoła miało miejsce 25 sierpnia 1775, w rocznicę śmierci króla Francji Ludwika IX Świętego, nadano mu imię urzędującego monarchy. Budynek był własnością dworu książęcego, dopiero 5 maja 1806, na mocy dekretu Napoleona I Bonapartego, przeszedł w ręce luterańskiej parafii. W latach 1885–1887 usunięto 26 ławek z wnętrza świątyni, zamurowano część owalnych okien w dolnej części elewacji oraz wykonano instalację grzewczą. W latach 1906–1911 kościół poddano renowacji pod okiem historyka sztuki Paula Clemena(inne języki)^[1]. W nocy z 5 na 6 października 1944 budynek został znacząco zniszczony wskutek bombardowania, wnętrze doszczętnie spłonęło^[2]. W 1947 roku uzyskano pozwolenie na odbudowę w kształcie sprzed II wojny światowej, 26 lipca 1947 miała miejsce uroczystość zawieszenia wiechy na nowym dachu, a w latach 1955–1957 wyremontowano fundamenty. 20 kwietnia 1975 wciąż nie w pełni zrekonstruowaną świątynię oddano do użytku. W 1982 ukończono budowę niektórych empor, ambony i prospektu organowego, a w latach 1985–1987 ponownie wybito owalne okna w dolnej części elewacji. Prace we wnętrzu świątyni trwały do 2009 roku^[1], w tym samym roku widok kościoła umieszczono na okolicznościowej monecie euro z serii Niemieckie Kraje Związkowe. W latach 2016–2017 wyremontowano dach, konstrukcję dzwonnicy i organy oraz przearanżowano układ ławek we wnętrzu. W 2024 rozpoczęto remont fasady^[1].

Architektura i wyposażenie

Świątynia barokowa, wzniesiona na planie krzyża greckiego na osi Wilhelm-Heinrich-Straße^[3]. Reprezentuje porządek joński. Narożniki ryzalitów zdobią figury ewangelistów, a attykę – figury postaci staro- i nowotestamentowych^[4]. Wewnątrz świątyni znajdują się cztery empory^[1]. 49-głosowe organy wykonano w 1982 roku w warsztacie Rudolfa von Beckeratha(inne języki), w 2017 poddano je renowacji^[5]. We wieży świątyni na stalowej konstrukcji zawieszono cztery dzwony o łącznej wadze 7250 kg^[6].