Kościół św. Łazarza w Al-Ajzarijja

Kościół św. Łazarza
w Al-Ajzarijja

sanktuarium
Kościół św. Łazarza
Państwo	Palestyna /  Izrael
Miejscowość	Al-Ajzarijja
Wyznanie	katolickie
Kościół	Kościół rzymskokatolicki
Wezwanie	św. Łazarz
Wspomnienie liturgiczne	17 grudnia
Historia Data rozpoczęcia budowy IV wiek Data zakończenia budowy 1953 Aktualne przeznaczenie kościół pątniczy, kościół klasztorny
Dane świątyni Architekt Antonio Barluzzi Świątynia • materiał bud. • kamień Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Jerozolimy Kościół św. Łazarza w Al-Ajzarijja
Położenie na mapie Izraela Kościół św. Łazarza w Al-Ajzarijja
31°46′17,9055″N 35°15′23,4915″E/31,771640 35,256525
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Łazarza w Al-Ajzarijja – katolicki kościół przyklasztorny, miejsce pielgrzymkowe znajdujące się pod kuratelą franciszkanów z Kustodii Ziemi Świętej.

Kościół nawiedzany jest podczas tradycyjnych nabożeństw stacyjnych w okresie Wielkiego Postu^[1][2][3].

Historia

Pierwotny bizantyjski kościół, którego istnienie poświadczają wyniki badań archeologicznych, powstał w IV wieku. Kolejny w tym samym miejscu wzniesiono w VI wieku. Apsyda tej drugiej świątyni znajdowała się ok. 10 metrów na wschód od pierwotnej. Kościół z VI wieku, podobnie jak ten z IV, miał atrium, z którego przechodziło się do grobu Łazarza. Obie świątynie pozostawały więc w ścisłej relacji z miejscem pochówku Łazarza, którego według narracji Ewangelii Chrystus miał wskrzesić z martwych. Drugi kościół zniszczony został w wyniku trzęsienia ziemi. Krzyżowcy odbudowali świątynię, wznosząc także inne zabudowania, także nad samym czczonym przez pątników grobem. Począwszy od 1863 franciszkanie wchodzili stopniowo w posiadanie gruntów na terenie biblijnej Betanii. W 1949 postanowiono usunąć gruz i ziemię w okolicy grobu Łazarza. W trakcie prac przeprowadzonych przez Studium Biblicum Franciscanum odkryto pozostałości bizantyjskich i średniowiecznych budowli. Nowy kościół i niewielki klasztor wzniesiono w latach 1952-1954. Autorem projektu był tercjarz franciszkański Antonio Barluzzi z Włoch. 4 stycznia 1964 kościół odwiedził papież Paweł VI^[4][5].

Wystrój

Wnętrze przypomina ciemną kaplicę grzebalną. Światło wpada tylko przez okno w kopule. Duże mozaiki ścienne, zaprojektowane przez Cesare Vagariniego, przedstawiają: Chrystusa głoszącego: Ja jestem Zmartwychwstaniem i Życiem (nad głównym ołtarzem), Wskrzeszenie Łazarza, Jezusa w gościnie u Marii i Marty oraz Marię namaszczającą Jezusa w domu Szymona^[6].

• 
  Ołtarz centralny
• 
  Wskrzeszenie Łazarza
• 
  Jezus w gościnie u Marii i Marty
• 
  Św. Łazarz (fasada)
• 
  Św. Maria z Betanii (fasada)
• 
  Św. Marta z Betanii (fasada)

Przypisy

1. The fragrance of Easter comes to us from Bethany. www.custodia.org, 2016-03-21. [dostęp 2018-05-03]. (ang.).
2. In Bethany, Holy Monday is celebrated at the “House of Friendship”. www.custodia.org, 2017-04-10. [dostęp 2018-05-03]. (ang.).
3. Beatrice Guarrera: At the Monastery of the Flagellation and in Bethany: two stop on the Lenten journey. www.custodia.org, 2018-03-14. [dostęp 2018-05-03]. (ang.).
4. Eugene Hoade OFM: Guide to the Holy Land. Jerusalem: Franciscan Printing Press, 1984, s. 466-468. (ang.).
5. Heinrich Fürst, Gregor Geiger: Terra Santa: guida francescana per pellegrini e viaggiatori. Mediolan: Edizioni Terra Santa, 2017, s. 487. ISBN 978-88-6240-411-2. (wł.).
6. Donato Baldi OFM: W Ojczyźnie Chrystusa. Przewodnik po Ziemi Świętej. Aleksander Kowalski (tłum. i uzupełn.). Wyd. 2. Kraków-Asyż: Franciszkanie, 1993, s. 128-130. (pol.).