Krasimir Karakaczanow

Krasimir Karakaczanow
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1965
Ruse

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Uniwersytet Sofijski im. św. Klemensa z Ochrydy

Partia

WMRO – Bułgarski Ruch Narodowy

Multimedia w Wikimedia Commons

Krasimir Donczew Karakaczanow, bułg. Красимир Дончев Каракачанов (ur. 29 marca 1965 w Ruse) – bułgarski polityk, długoletni przewodniczący partii Wewnętrzna Macedońska Organizacja Rewolucyjna – Bułgarski Ruch Narodowy (WMRO-BND), deputowany do Zgromadzenia Narodowego, w latach 2017–2021 wicepremier oraz minister obrony.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Sofijskim im. św. Klemensa z Ochrydy. Działalność polityczną podjął w 1990, wstępując do partii WMRO-BND, nawiązującej do istniejącej przed II wojną światową Wewnętrznej Macedońskiej Organizacji Rewolucyjnej. W 1995 został współprzewodniczącym, zaś w 1997 samodzielnym przewodniczącym tego ugrupowania. W 1997 uzyskał po raz pierwszy mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego 38. kadencji. Był członkiem komisji parlamentarnej ds. bezpieczeństwa narodowego. Po raz drugi został posłem w 2005, startując wówczas z listy koalicyjnego Bułgarskiego Związku Ludowego. Uczestniczył w pracach komisji ds. obrony.

W 2006 znalazł się na liście byłych tajnych współpracowników bułgarskiej służby bezpieczeństwa, opublikowanej przez ministra Rumena Petkowa. Wkrótce potem Krasimir Karakaczanow przyznał się do współpracy z bezpieką, zaznaczając, iż w jej ramach zajmował się jedynie tzw. problematyką macedońską, związaną z kwestią przyszłości Macedonii[1].

W 2011 kandydował na urząd prezydenta, w pierwszej turze wyborów otrzymał 0,99% głosów, zajmując 10. miejsce wśród 18 kandydatów[2]. W 2014 powrócił do Zgromadzenia Narodowego (43. kadencji) z ramienia Frontu Patriotycznego[3].

W 2016 ponownie wystartował w wyborach prezydenckich, będąc kandydatem ugrupowań narodowych i nacjonalistycznych (Frontu Patriotycznego i Ataki). W pierwszej turze zajął 3. miejsce z poparciem 14,97% głosujących[4]. W 2017 utrzymał mandat deputowanego na 44. kadencję, będąc jednym z liderów koalicji Zjednoczeni Patrioci[5].

W maju 2017 w koalicyjnym trzecim rządzie Bojka Borisowa otrzymał nominację na wicepremiera do spraw porządku publicznego i bezpieczeństwa oraz na ministra obrony[6]. Funkcje te pełnił do maja 2021.

Jego partia w 2021 utraciła parlamentarną reprezentację, w 2022 Krasimir Karakaczanow ustąpił z funkcji przewodniczącego WMRO-BND[7]. Powrócił na to stanowisko w 2024[8].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Krasimir Karakaczanow jest żonaty, ma jedno dziecko.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Юнал Лютфи, Петър Берон, Красимир Каракачанов и Мустафа Хаджи – сътрудници на ДС. dariknews.bg, 31 maja 2014. [dostęp 2014-06-19]. (bułg.).
  2. ↑ Избори 2011: Гласове за избиране на президент и вицепрезидент: I Тур. cik.bg. [dostęp 2014-06-19]. (bułg.).
  3. ↑ Кои са депутатите от 43-тото Народно събрание?. vevesti.bg, 8 października 2014. [dostęp 2014-10-09]. (bułg.).
  4. ↑ Президент и вицепрезидент на републиката и национален референдум 2016: Резултати от избори за президент и вицепрезидент на републиката: I Тур. cik.bg. [dostęp 2016-11-08]. (bułg.).
  5. ↑ Ето кои стават депутати в новия парламент. novini.bg, 27 marca 2017. [dostęp 2017-03-27]. (bułg.).
  6. ↑ New Council of Ministers Announced. novinite.com, 3 maja 2017. [dostęp 2017-05-03]. (ang.).
  7. ↑ ВМРО си избра трима съпредседатели – Ангел Джамбазки, Александър Сиди и Искрен Веселинов. mediapool.bg, 12 lutego 2022. [dostęp 2022-08-17]. (bułg.).
  8. ↑ Каракачанов се завърна начело на ВМРО-БНД. news.bg, 17 lutego 2024. [dostęp 2024-06-12]. (bułg.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Trzeci rząd Bojka Borisowa (2017–2021)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu

Ministrowie obrony Republiki Bułgarii (od 1990)