Kredyt towarowy

Kredyt towarowy (zwany również kupieckim lub handlowym) – kredyt udzielany bezpośrednio przez dostawców towarów i usług ich klientom. Powstaje wówczas, gdy płatność za towary i usługi nie jest dokonywana w tym samym czasie, w którym przenoszony jest tytuł własności towaru lub świadczona jest usługa[1].

Kredyt towarowy jest powszechną praktyką gospodarczą, a jego długość może wynosić od kilku tygodniu w przypadku dóbr konsumpcyjnych do kilku lat w przypadku wybranych dóbr kapitałowych[2]. Umożliwia prowadzenie działalności handlowej w sytuacji, gdy potencjalni nabywcy nie mają wystarczających środków finansowych, aby kupić towar w momencie oferowania go do sprzedaży.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (CELEX: 32013R0549).
  2. J. Black: Słownik ekonomii, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Leopold Jaworski, Leksykon bankowo-giełdowy, Zbigniew Krzyżkiewicz (red.), Warszawa: Poltext, 2006, ISBN 83-88840-85-1, OCLC 749610802.
  • John Black, Słownik ekonomii, Ewa Freyberg (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, ISBN 978-83-01-15079-2, OCLC 233514251.
  • R. Patterson: Kompendium terminów bankowych po polsku i angielsku, Warszawa: Fundacja Rozwoju Rachunkowości w Polsce, 2002.