Krzysztof Oliwa

Krzysztof Oliwa

Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1973 Tychy
Obywatelstwo	Polska
Wzrost	196 cm
Pozycja	napastnik (lewoskrzydłowy)
Uchwyt	lewy
Draft	NHL 1993, numer: 65 (3 runda) New Jersey Devils
Cytaty w Wikicytatach

Krzysztof Oliwa, pierwotnie Krzysztof Grabowski (ur. 12 kwietnia 1973 w Tychach) – polski hokeista, reprezentant kraju, menedżer i trener hokejowy.

Kariera sportowa

Drugi Polak w lidze NHL, w której w ciągu dziewięciu sezonów reprezentował barwy sześciu klubów: New Jersey Devils, Columbus Blue Jackets, Pittsburgh Penguins, New York Rangers, Boston Bruins i Calgary Flames oraz pierwszy Polak, który zdobył Puchar Stanleya (w sezonie 1999/2000 w barwach New Jersey Devils).

Grając w NHL pełnił rolę tzw. „enforcera”, zawodnika wszczynającego bójki w czasie meczów z graczami drużyn przeciwnych, pełniącego rolę quasi ochroniarza dla partnerów z drużyny. Po zakończeniu kariery zawodniczej przyznał, że w ciągu 15 lat gry stoczył ponad 400 bójek^[1].

W trakcie kariery określany pseudonimami The Polish Hammer (Polski Młot), Dentysta^[2].

Kariera klubowa

• GKS Katowice U-20 (1990–1991)
• GKS Tychy (1991–1992)
• Welland Cougars (1992–1993)
• Albany River Rats (1993–1995)
  • Raleigh IceCaps (1994)
  • Saint John Flames (1995)
  • Detroit Vipers (1995)
• Raleigh IceCaps (1995)
• Albany River Rats (1995–1996)
• Raleigh IceCaps (1996)
• New Jersey Devils (1996–2000)
  • Albany River Rats (1996–1997)
• Columbus Blue Jackets (2000–2001)
• Pittsburgh Penguins (2001–2002)
• New York Rangers (2002–2003)
• Boston Bruins (2003)
  • Hartford Wolf Pack (2003)
• Calgary Flames (2003–2004)
• New Jersey Devils (2004)
• Podhale Nowy Targ (2004–2005)
• New Jersey Devils (2005–2006)

GKS Katowice

Krzysztof Oliwa karierę rozpoczął w 1990 roku w zespole juniorskim GKS Katowice. W jego barwach w rozgrywkach Centralnej Ligi Juniorów w sezonie 1990/1991 rozegrał 5 spotkań. Uzyskał w nich 8 punktów za 4 bramki i 4 asysty. Na ławce kar spędził 10 minut.

GKS Tychy

Zawodową karierę Krzysztof Oliwa rozpoczął w sezonie 1991/1992 w barwach klubu ekstraligi polskiej – GKS Tychy. Rozegrał w nim 10 meczów notując 10 punktów za 3 bramki i 7 asyst. Na ławce kar przesiedział 6 minut.

Występy za oceanem

Krzysztof Oliwa wyjechał do Kanady, gdzie występował w klubie Welland Cougars w lidze GHL. W sezonie 1992/1993 rozegrał 30 meczów i zdobył 34 punkty (13 bramek, 21 asyst) oraz spędził 127 minut na ławce kar. Następnie w latach 1993–1995 Oliwa był zawodnikiem klubu Albany River Rats w lidze AHL. W pierwszym sezonie rozegrał 53 spotkania i zdobył 8 punktów za 3 bramki i 5 asyst oraz spędził 228 minut na ławce kar. W sezonie 1994/1995 wraz z zespołem został mistrzem fazy zasadniczej (109 punktów), zdobywając Macgregor Kilpatrick Trophy. Następnie zdobył Puchar Caldera po zwycięstwie 4:0 w finale rywalizacji z Fredericton Canadiens, mimo iż w fazie play-off nie rozegrał żadnego meczu. W międzyczasie występował w ramach wypożyczenia kolejno w ligach ECHL, AHL i IHL, gdzie grał dla takich klubów jak: Raleigh IceCaps (1994 – 15 meczów, 2 punkty (2 asysty), 65 minut na ławce kar w fazie zasadniczej oraz 9 meczów, 35 minut na ławce kar w fazie play-off), Saint John Flames (1995 – 14 meczów, 5 punktów (1 bramka, 4 asysty), 79 minut na ławce kar w fazie zasadniczej) oraz w Detroit Vipers (1995 – 4 spotkania, 1 punkt (1 asysta), 24 minuty na ławce kar w fazie zasadniczej). Następnie Oliwa przez krótki czas występował w klubie Raleigh IceCaps z ligi ECHL. W sezonie 1994/1995 rozegrał 5 spotkań, w których zdobył 2 punkty za 2 asysty oraz otrzymał 32 minuty kar. Ponownie wrócił do Albany River Rats, w którym w sezonie 1995/1996 rozegrał 51 meczów i uzyskał 16 punktów strzelając 5 bramek i notując 11 asyst. Spędził również 217 minut na ławce kar. Z tym klubem (115 punktów) został mistrzem fazy zasadniczej, zdobywając drugi raz w karierze Macgregor Kilpatrick Trophy. Po tym sukcesie został zawodnikiem klubu Raleigh IceCaps w lidze ECHL, gdzie w sezonie 1995/1996 rozegrał 9 meczów. Zdobył w nich 1 punkt za strzeloną bramkę oraz zanotował 53 minuty na ławce kar.

New Jersey Devils i debiut w NHL

Dobre występy w północnoamerykańskich niższych ligach spowodowały, że w 1993 roku Krzysztof Oliwa został zauważony przez działaczy klubu ligi NHL – New Jersey Devils, którzy w dniu 26 czerwca 1993 roku w Colisée de Québec w Québecu wybrali go w 3. rundzie draftu NHL jako 65. w kolejności.

W 1996 roku Oliwa został zawodnikiem „Diabłów”, jednak potem został wypożyczony do klubu ligi AHL – Albany River Rats, w barwach którego w sezonie 1996/1997 rozegrał 60 meczów i zdobył 27 punktów (13 bramek, 14 asyst) oraz spędził 322 minuty na ławce kar w fazie zasadniczej oraz rozegrał 15 meczów, zdobył 8 punktów (7 bramek, 1 asysta) oraz spędził 49 minut na ławce kar w fazie play-off.

Debiut w lidze NHL w barwach New Jersey Devils Oliwa zaliczył jeszcze w sezonie 1996/1997, dnia 9 marca 1997 roku w meczu domowym z Buffalo Sabres, który zakończył się zwycięstwem „Diabłów” 4:1, a Oliwa spędził w tym meczu 5 minut na ławce kar po bójce z Bobem Boughnerem.

W następnych sezonach: 1997/1998, 1998/1999 i 1999/2000 Oliwa był podstawowym zawodnikiem drużyny New Jersey Devils. Pierwszy punkt w lidze NHL zdobył dnia 30 października 1997 roku, zaliczając asystę podczas wygranego 1:8 wyjazdowego meczu z Vancouver Canucks. Natomiast pierwszą bramkę w lidze NHL zdobył dnia 7 marca 1998 roku podczas wygranego 3:6 wyjazdowego meczu z New York Rangers, w którym Oliwa w 50. minucie trafił na 4:3 do bramki bronionej przez Mike’a Richtera z asysty Siergieja Brylina^[3], a w sezonie 1997/1998 był najczęściej bijącym się zawodnikiem^[4].

W sezonie 1999/2000 drużyna Oliwy, New Jersey Devils zdobyła Puchar Stanleya po zwycięstwie rywalizacji w finale z Dallas Stars 4:2, a Oliwa, mimo że w fazie play-off nie rozegrał żadnego meczu z powodu kontuzji^[5], został pierwszym Polakiem, który zdobył to trofeum. Po sezonie odszedł z klubu.

Łącznie Oliwa dla New Jersey Devils rozegrał 207 meczów i zdobył 33 punkty (13 bramek, 20 asyst) oraz spędził 724 minuty na ławce kar w fazie zasadniczej, a także rozegrał 7 meczów, nie zdobywając punktów oraz spędził 25 minut na ławce kar w fazie play-off w lidze NHL.

Columbus Blue Jackets i Pittsburgh Penguins

12 czerwca 2000 roku, Krzysztof Oliwa został zawodnikiem Columbus Blue Jackets. Jednak z powodu kontuzji ręki odniesionej 28 października 2000 roku podczas przegranego 1:4 meczu domowego z Detroit Red Wings oraz konfliktu z kapitanem Columbus Blue Jackets, Lyle’em Odeleinem po rozegraniu zaledwie 10 meczów i zdobyciu 2 punktów (2 asysty) oraz spędzeniu 34 minut na ławce kar w trakcie sezonu (2000/2001), 14 stycznia 2001 roku przeniósł się do Pittsburgh Penguins, w którym zadebiutował dnia 30 stycznia 2001 roku podczas meczu domowego z Atlanta Thrashers, który zakończył się zwycięstwem „Pingwinów” 6:3^[6].

W fazie zasadniczej sezonu 2000/2001 Oliwa rozegrał wszystkie 26 meczów i zdobył 3 punkty (1 bramka, 2 asysty) oraz spędził 131 minut na ławce kar, a Pittsburgh Penguins zajął 6. miejsce w Konferencji Wschodniej i awansował do fazy play-off, gdzie dotarli do finału Konferencji Wschodniej, w którym przegrali rywalizację 4:1 z New Jersey Devils, a Oliwa w tej fazie rozegrał 5 meczów, nie zdobywając punktów oraz spędził 16 minut na ławce kar w fazie play-off w lidze NHL.

Natomiast sezon 2001/2002, w którym Oliwa rozegrał 57 meczów, zdobył 2 punkty (2 asysty) oraz spędził 150 minut na ławce kar, okazał się dla Pittsburgh Penguins słaby (28 zwycięstw, 8 remisów, 46 porażek), w którym zajęli 12. miejsce w Konferencji Wschodniej i nie awansował do fazy play-off. Po sezonie Oliwa odszedł z klubu.

Łącznie Oliwa dla Pittsburgh Penguins rozegrał 83 mecze i zdobył 5 punktów (1 bramka, 4 asysty) oraz spędził 283 minuty na ławce kar w fazie zasadniczej, a także rozegrał 5 meczów, nie zdobywając punktów oraz spędził 16 minut na ławce kar w fazie play-off w lidze NHL.

Sezon 2002/2003

Dnia 23 czerwca 2002 roku, Krzysztof Oliwa przeniósł się do New York Rangers, w którym debiut zaliczył dnia 9 października 2002 roku w inauguracyjnym meczu domowym drużyny w sezonie 2002/2003 z Carolina Hurricanes, który zakończył się zwycięstwem „Rangersów” 4:1. Jednak nie zdołał przebić się do podstawowego składu drużyny i po rozegraniu 9 meczów bez zdobyczy punktowej oraz spędzeniu 51 minut na ławce kar i przeniósł się do filialnej drużyny występującej w AHL, Hartford Wolf Pack.

Dnia 6 stycznia 2003 roku, po rozegraniu 15 meczów, zdobyciu 1 punktu (asysta) oraz spędzeniu 30 minut na ławce kar w Hartford Wolf Pack, Oliwa wrócił do ligi NHL, zostając zawodnikiem Boston Bruins, w którym zadebiutował 10 stycznia 2003 roku z przegranym 2:4 meczu domowym z Buffalo Sabres. W fazie zasadniczej sezonu 2002/2003 Boston Bruins zajął 7. miejsce w Konferencji Wschodniej i awansował do fazy play-off, gdzie odpadli w ćwierćfinale Konferencji Wschodniej po porażce rywalizacji 4:1 z New Jersey Devils, a Oliwa nie rozegrał żadnego meczu. Po zakończeniu sezonu 2002/2003 i rozegraniu 33 meczów bez zdobyczy punktowej i spędzeniu 110 minut na ławce kar, Oliwa odszedł z klubu.

Calgary Flames

Dnia 30 lipca 2003 roku, Krzysztof Oliwa został zawodnikiem Calgary Flames, w którym zadebiutował dnia 9 października 2003 roku, kiedy Calgary Flames przegrał 1:4 u siebie w swoim pierwszym meczu sezonu 2003/2004 z Vancouver Canucks, a pierwszą bramkę dla zespołu zdobył dnia 25 października 2003 roku podczas wygranego 4:2 domowego meczu z Edmonton Oilers, kiedy w 44. minucie meczu z asysty Chrisa Clarka trafił do bramki Tommy’ego Salo^[7].

Z zespołem zajął 6. miejsce w Konferencji Zachodniej i awansował do fazy play-off, gdzie najpierw dnia 9 maja 2004 roku w wygranym u siebie 4:3 meczu półfinału Konferencji Zachodniej z San Jose Sharks Oliwa w 9. minucie z asysty Olega Saprykina i Chucka Kobasewa strzelił swoją ostatnią bramkę w lidze NHL^[8], potem dotarł do finału Pucharu Stanleya, w którym po zaciętej walce przegrał 4:3 z Tampa Bay Lightning.

Łącznie Oliwa dla Calgary Flames rozegrał 65 meczów i zdobył 5 punktów (3 bramki, 2 asysty) oraz spędził 247 minut na ławce kar (3. miejsce w klasyfikacji najczęściej karanych zawodników^[9]) w fazie zasadniczej, a także rozegrał 20 meczów, zdobył 2 punkty (2 bramki) oraz spędził 6 minut na ławce kar w fazie play-off ligi NHL.

Podhale Nowy Targ

15 lipca 2004 roku Krzysztof Oliwa podpisał kontrakt ze swoim dawnym klubem – New Jersey Devils, jednak w wyniku lokautu w NHL rozgrywki w sezonie 2004/2005 nie odbyły się, w związku z czym zawodnicy klubów ligi NHL dostali wolną rękę w poszukiwaniu nowego klubu. Oliwa zdecydował się wrócić do Polski i w grudniu 2004 roku został zawodnikiem Podhala Nowy Targ^{[10][11][12][13][14]}.

Jedyny mecz w sezonie 2004/2005 Oliwa rozegrał 16 lutego 2005 roku, kiedy to Podhale Nowy Targ podejmował w Krakowie w fazie play-off w ćwierćfinale Cracovię. Mecz zakończył się porażką Podhala Nowy Targ 0:2, a Oliwa spędził 12 minut na ławce kar oraz w 33. minucie z powodu kontuzji pachwiny musiał opuścić taflę^[15][16].

Powrót do NHL i koniec kariery

Po zakończeniu lokautu w NHL wznowiono rozgrywki w sezonie 2005/2006, w związku z czym Krzysztof Oliwa wrócił do ligi NHL, do New Jersey Devils, w którym rozegrał zaledwie 3 mecze w sezonie, a dnia 20 października 2005 roku rozegrał swój ostatni mecz w lidze NHL, kiedy to New Jersey Devils wygrał u siebie 6:3 z Pittsburgh Penguins.

Na początku listopada 2005 roku działacze New Jersey Devils rozwiązali kontrakt z Oliwą, a sam zawodnik mimo licznych ofert m.in. od Phoenix Coyotes^[17] z powodów osobistych po sezonie 2005/2006 zakończył karierę^[18].

Łącznie w latach 1997–2005 fazie zasadniczej ligi NHL Oliwa rozegrał 410 meczów, zdobył 45 punktów (17 bramek, 28 asyst) oraz spędził 1447 minut na ławce kar, natomiast w fazie play-off rozegrał 32 mecze, zdobył 2 punkty (2 bramki) oraz spędził 47 minut na ławce kar.

Kariera reprezentacyjna

Krzysztof Oliwa występował w reprezentacji Polski U-18 podczas mistrzostw Europy juniorów 1991 w Czechosłowacji, na których reprezentacja Polski U-18 zajęła 7. miejsce, a Oliwa zdobył 2 punkty, zaliczając 2 asysty oraz w reprezentacji Polski U-20 podczas mistrzostw świata juniorów 1992 Grupy B w Polsce, na których reprezentacja Polski U-20 zajęła 2. miejsce i nie awansowała do Grupy A, a Oliwa zdobył 2 punkty (1 bramka, 1 asysta).

Oliwa występował w seniorskiej reprezentacji Polski podczas mistrzostw świata 2002 Elity w Szwecji, na których Oliwa podczas wygranego 5:1 meczu z reprezentacją Włoch rozegranego dnia 2 maja 2002 roku w hali Kinnarps Arena w Jönköping w ramach turnieju o utrzymanie strzelił 5. minucie na 1:0 przy asyście Jacka Płachty oraz w 46. minucie zaliczył asystę przy golu Leszka Laszkiewicza na 5:1, a także w tym samym lodowisku dnia 5 maja 2002 roku podczas wygranego 5:2 meczu z reprezentacją Japonii zaliczył w 47. minucie asystę przy golu Mariusza Czerkawskiego na 5:1, jednak reprezentacja Polski zakończyła turniej na 14. miejscu i spadła do Dywizji I.

Oliwa brał także udział w turniejach kwalifikacyjnych do igrzysk olimpijskich 2006: w Nowym Targu rozegranego w dniach 11 kwietnia – 14 kwietnia 2004 roku oraz wygranego przez reprezentację Polski, na którym Oliwa 13 listopada 2004 roku w meczu z reprezentacją Chorwacji w 45. minucie ustalił wynik na 7:0 na korzyść reprezentacji Polski, a 14 listopada 2004 roku w wygranym 5:0 meczu z reprezentacją Holandii w 16. minucie wraz z Mariuszem Czerkawskim asystował przy golu Michała Garbocza oraz w finałowym turnieju w Rydze rozegranego w dniach 10 lutego – 13 lutego 2005 roku, na którym reprezentacja Polski zajęła 4. miejsce i nie awansowała do turnieju olimpijskiego 2006 w Turynie.

Łącznie Oliwa w latach 1991–1992 w reprezentacji Polski U-18 i reprezentacji Polski U-20 rozegrał 11 meczów i zdobył 4 punkty (1 gol, 3 asysty) oraz spędził 20 minut na ławce kar, a w seniorskiej reprezentacji Polski w latach 2002–2005 rozegrał 12 meczów i zdobył 5 punktów (2 gole, 3 asysty) oraz spędził 56 minut na ławce kar.

Statystyki

Klubowe

Sezon	Drużyna	Liga		Sezon zasadniczy										Playoffy
				Mecze	Gole	Asysty	Punkty	Kary	+/−	PP	SH	GW		M	G	A	Pkt	Kary
1990–1991	GKS Katowice U-20	CLJ		5	4	4	8	10	–	–	–	–		–	–	–	–	–
1991–1992	GKS Tychy	PLH		10	3	7	10	6	–	–	–	–		–	–	–	–	–
1992–1993	Welland Cougars	GHL		30	13	21	34	127	–	–	–	–		–	–	–	–	–
1993–1994	Albany River Rats	AHL		33	2	4	6	151	–6	–	–	–		–	–	–	–	–
1993–1994	Raleigh IceCaps	ECHL		15	0	2	2	65	–	–	–	–		9	0	0	0	35
1994–1995	Saint John Flames	AHL		14	1	4	5	79	–2	–	–	–		–	–	–	–	–
1994–1995	Detroit Vipers	IHL		4	0	1	1	24	–	–	–	–		–	–	–	–	–
1994–1995	Albany River Rats	AHL		20	1	1	2	77	–4	–	–	–		–	–	–	–	–
1994–1995	Raleigh IceCaps	ECHL		5	0	2	2	32	–	–	–	–		–	–	–	–	–
1995–1996	Albany River Rats	AHL		51	5	11	16	217	+6	–	–	–		–	–	–	–	–
1995–1996	Raleigh IceCaps	ECHL		9	1	0	1	53	–	–	–	–		–	–	–	–	–
1996–1997	New Jersey Devils	NHL		1	0	0	0	5	–1	0	0	0		–	–	–	–	–
1996–1997	Albany River Rats	AHL		60	13	14	27	322	+13	–	–	–		15	7	1	8	49
1997–1998	New Jersey Devils	NHL		73	2	3	5	295	+3	0	0	2		6	0	0	0	23
1998–1999	New Jersey Devils	NHL		64	5	7	12	240	+4	0	0	1		1	0	0	0	2
1999–2000	New Jersey Devils	NHL		69	6	10	16	184	–2	1	0	2		–	–	–	–	–
2000–2001	Columbus Blue Jackets	NHL		10	0	2	2	34	+1	0	0	0		–	–	–	–	–
2000–2001	Pittsburgh Penguins	NHL		26	1	2	3	131	–4	0	0	0		5	0	0	0	16
2001–2002	Pittsburgh Penguins	NHL		57	0	2	2	150	–5	0	0	0		–	–	–	–	–
2002–2003	New York Rangers	NHL		9	0	0	0	51	+1	0	0	0		–	–	–	–	–
2002–2003	Hartford Wolf Pack	AHL		15	0	1	1	30	–7	–	–	–		–	–	–	–	–
2002–2003	Boston Bruins	NHL		33	0	0	0	110	–4	0	0	0		–	–	–	–	–
2003–2004	Calgary Flames	NHL		65	3	2	5	247	–8	0	0	0		20	2	0	2	6
2004–2005	Podhale Nowy Targ	PLH		0	0	0	0	0	–	–	–	–		1	0	0	0	12
2005–2006	New Jersey Devils	NHL		3	0	0	0	0	–2	0	0	0		–	–	–	–	–
Razem w CLJ (1 sezon)				5	4	4	8	10	–	–	–	–		–	–	–	–	–
Razem w PLH (2 sezony)				10	3	7	10	6	–	–	–	–		1	0	0	0	12
Razem w GHL (1 sezon)				30	13	21	34	127	–	–	–	–		–	–	–	–	–
Razem w AHL (5 sezonów)				193	22	35	57	876	0	–	–	–		15	7	1	8	49
Razem w ECLH (3 sezony)				29	1	4	5	150	–7	–	–	–		9	0	0	0	35
Razem w IHL (1 sezon)				4	0	1	1	24	–	–	–	–		–	–	–	–	–
Razem w NHL (9 sezonów)				410	17	28	45	1447	–17	1	0	5		32	2	0	2	47

Reprezentacyjne

Rok	Drużyna	Turniej	Miejsce		M	G	A	Pkt	Kary
1991	Polska U-18	MEJ	7		5	0	2	2	6
1992	Polska U-20	MŚJ-B	2		6	1	1	2	14
2002	Polska	MŚ	14		6	1	2	3	22
2004	Polska	Kw. IO	1		3	1	1	2	4
2005	Polska	Kw. IO	4		3	0	0	0	30
Ogółem jako junior					11	1	3	4	20
Ogółem jako senior					12	2	3	5	56
Razem					23	3	6	9	76

Sukcesy

Klubowe

• Macgregor Kilpatrick Trophy: 1995, 1996 z Albany River Rats
• Puchar Caldera: 1995 z Albany River Rats
• Puchar Stanleya: 2000 z New Jersey Devils
• Clarence S. Campbell Bowl: 2004 z Calgary Flames
• Puchar Polski: 2005 z Podhalem Nowy Targ

Po zakończeniu kariery

Krzysztof Oliwa po zakończeniu kariery w latach 2006–2009 był menedżerem reprezentacji Polski. 18 kwietnia 2009 roku, tuż po zakończeniu turnieju Mistrzostw Świata 2009 I Dywizji w hotelu Mercure Helios wdał się w bójkę z Marcinem Koluszem i Krystianem Dziubińskim, w wyniku czego 28 kwietnia 2009 roku Wydział Gier i Dyscypliny PZHL podjął decyzję o rocznej dyskwalifikacji oraz karze pieniężnej dla Marcina Kolusza i Krystiana Dziubińskiego. Wobec Krzysztofa Oliwy, który użył siły i przemocy wobec wyżej wymienionych zawodników (Marcin Kolusz miał złamany nos, Krystian Dziubiński sińce pod oczami i złamany kciuk^[19][20], uderzeni mieli zostać także Patryk Noworyta i Jacek Płachta^[21]) nie zostały wyciągnięte konsekwencje, gdyż jak stwierdził Wydział Gier i Dyscypliny Polskiego Związku Hokeja na Lodzie „nie podlega on jurysdykcji Wydziału”^[22].

Następnie w 2009 roku Oliwa przez kilka tygodni pełnił funkcję dyrektora sportowego ŁKS-u Łódź^[23][24].

Oliwa zajmował się również promocją hokeja wśród dzieci (Jest patronem Turnieju Wschodzących Gwiazd dla żaków) oraz tworzył marki odzieżowe „KO-Gear”, „Polish Hammer” i „Lanista”^[25].

Kariera trenerska

Krzysztof Oliwa od 2014 roku jest trenerem klubu najpierw juniorskiej ligi CIHL, potem juniorskiej ligi USPHL – Kalkaska Rhinos^{[26][27][28][29]}.

Życie prywatne

Krzysztof Oliwa po urodzeniu nazywał się Krzysztof Grabowski. Jego biologiczny ojciec porzucił rodzinę, gdy hokeista był mały. Gdy miał 13 lat, jego matka ponownie wyszła za mąż i został adoptowany przez swego ojczyma i przybrał po nim nazwisko Oliwa^[25]. Oliwa początkowo pracował jako górnik w kopalni^[30][31].

Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną Dawn Catinellą ma córkę Skylar (ur. 1996), która jest tenisistką w Warren Hills Regional High School w Waszyngtonie^[32]. Potem był związany z Amerykanką Karen^[33], Moniką i Ewą Domżałą – redaktorką magazynu „Top Biografie” (do 2008 roku, kiedy ta wyrzuciła Oliwę z domu^[34]).

W styczniu 2010 roku wyjechał z Polski do Stanów Zjednoczonych, gdzie obecnie mieszka w Kalkaska w stanie Michigan, gdzie jest trenerem klubu ligi USPHL – Kalkaska Rhinos (prezesem klubu jest druga żona Oliwy – Jolecyne^[35]).

Posiada również obywatelstwo amerykańskie.

Problemy z prawem

We wrześniu 2007 roku ówczesna dziewczyna Krzysztofa Oliwy, 26-letnia wówczas Monika F. złożyła zawiadomienie o popełnienia przestępstwa pobicia przez Oliwę. Przeprowadzona u kobiety obdukcja lekarska wykazała złamany nos, ślady duszenia i znamiona ogólnego pobicia ciała^[36].

17 lutego 2012 roku Prokuratura Okręgowa w Łodzi wystawiła za Krzysztofem Oliwą list gończy, gdyż jest poszukiwany przez Wydział Kryminalny Komendy Miejskiej Policji w Tychach w związku z podejrzeniem o współudział w usiłowaniu wyłudzenia w Łodzi w 2009 roku 34 tysięcy złotych kredytu na podstawie fikcyjnych dokumentów o zatrudnieniu^[37][38].

Przypisy

1. Oliwa: Nie Boję Się Nikogo. sporty-walki.org, 2009-12-18. [dostęp 2016-04-24].
2. Był jednym z największych zabijaków w NHL. Co teraz robi Krzysztof Oliwa?. sportowefakty.wp.pl, 2016-03-30. [dostęp 2016-03-30].
3. 1997-98 Krzyzstof Oliwa Game Winning Goal – Youtube.com (ang.).
4. Był jednym z największych zabijaków w NHL. Co teraz robi Krzysztof Oliwa? [data dostępu: 2016-03-30].
5. Krzysztof Oliwa: Reprezentacja to zaszczyt [data dostępu: 2000-04-06].
6. Kulisy transferu hokeisty NHL Krzysztofa Oliwy [data dostępu: 2001-01-17].
7. Kiprusoff saves 49, leads Flames to OT win in Game 1 [data dostępu: 2003-10-26] (ang.).
8. Flames 4, Oilers 2 [data dostępu: 2004-05-09] (ang.).
9. 2003-04 NHL Season Leaders (ang.).
10. Oliwa do Podhale Nowy Targ. hokej.sk. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)]. [data dostępu: 2004-09-30] (słow.).
11. Oliwa zagra w Podhalu [data dostępu: 2004-10-19].
12. Hokej: Najwięcej zmian w Sanoku [data dostępu: 2004-12-21].
13. Podhale z Oliwą! [data dostępu: 2004-12-22].
14. Krzysztof Oliwa: Milioner w Podhalu [data dostępu: 2005-01-20].
15. 2005-02-16 Podhale Nowy Targ – Cracovia 0:2.
16. Podhale Nowy Targ – CRACOVIA 16.02.05. cracovia.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-16)]. [data dostępu: 2005-02-16].
17. Krzysztof Oliwa zostaje w NHL [data dostępu: 2005-11-14].
18. Burzliwe życie Krzysztofa Oliwy [data dostępu: 2009-05-15].
19. Tajemnice upojnej nocy!. hokej.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. [data dostępu: 2009-04-20].
20. Polscy hokeiści pobili się po mistrzostwach świata! [data dostępu: 2009-04-20].
21. Jak Oliwa uspokajał hokeistów: No to dostał z plaskacza [data dostępu: 2009-04-21].
22. Kolusz i Dziubiński zawieszeni na rok [data dostępu: 2009-05-08].
23. Oliwa nadzieją łódzkiego hokeja [data dostępu: 2009-10-02].
24. Krzysztof Oliwa ścigany listem gończym [data dostępu: 2012-03-22].
25. Wywiad z Krzysztofem Oliwą.
26. Contact Kalkaska Rhinos Hockey Club. kalkaskarhinos.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-18)]. (ang.).
27. Kalkaska Rhinos – Coaching Staff. kalkaskarhinos.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (ang.).
28. Kalkaska Rhinos rady to start season [data dostępu: 2014-09-23] (ang.).
29. Oliwa znów wypłynęła [data dostępu: 2015-02-18].
30. Oliwa w kopalni? [data dostępu: 2004-05-06].
31. HOCKEY; Kazakhstan To Israel To Canada To Devils [data dostępu: 2000-06-25].
32. Skylar Oliwa – Moraviansports.com (ang.).
33. Polski hokeista poleciał do USA ratować swój związek [data dostępu: 2007-10-13].
34. Oliwa wylany na bruk [data dostępu: 2008-07-26].
35. Był jednym z największych zabijaków w NHL. Co teraz robi Krzysztof Oliwa? [data dostępu: 2016-03-30].
36. Słynny hokeista skatował swoją konkubinę [data dostępu: 2007-11-05].
37. Krzysztof Oliwa poszukiwany listem gończym [data dostępu: 2012-03-22].
38. Znany hokeista poszukiwany listem gończym [data dostępu: 2012-03-22].

Linki zewnętrzne

• Krzysztof Oliwa w bazie NHL (ang.)
• Krzysztof Oliwa w bazie IMDb (ang.)
• Krzysztof Oliwa w bazie Filmweb
• Krzysztof Oliwa w bazie Sports.ru (ros.)
• Krzysztof Oliwa w bazie Hokej.Net (ang.)
• Krzysztof Oliwa w bazie HHOF.com (ang.)
• Krzysztof Oliwa w bazie Eurohockey.com (ang.)
• Krzysztof Oliwa w bazie Quanthockey.com (ang.)
• Krzysztof Oliwa w bazie Eliteprospects.com (ang.)
• Krzysztof Oliwa w bazie Databasehockey.com (ang.)
• Krzysztof Oliwa w bazie Hockey-Reference.com (ang.)
• Krzysztof Oliwa w bazie The Internet Hockey Database (ang.)