Krzysztof Tchórzewski (polityk)

Krzysztof Tchórzewski

Krzysztof Tchórzewski (2017)
Data i miejsce urodzenia	19 maja 1950 Rzążew
Minister energii
Okres	od 1 grudnia 2015 do 15 listopada 2019
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Minister-członek Rady Ministrów
Okres	od 16 listopada 2015 do 1 grudnia 2015
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wiadomości w Wikinews

Krzysztof Józef Tchórzewski^ⓘKrzysztof Józef Tchórzewski (ur. 19 maja 1950 w Rzążewie) – polski polityk i inżynier.

Poseł na Sejm I, III, V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji, w latach 1997–2001 sekretarz stanu w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej, w 2007 sekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki, w 2015 minister-członek Rady Ministrów, a następnie do 2019 minister energii w rządach Beaty Szydło oraz Mateusza Morawieckiego.

Życiorys

Syn Mieczysława i Teresy. W 1974 ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. W latach 1974–1990 pracował w Oddziale Zasilania Elektroenergetycznego PKP-Siedlce (na stanowiskach elektromontera, kontrolera i naczelnika oddziału).

W latach 80. działał w opozycji demokratycznej, pełnił funkcję przewodniczącego siedleckiego oddziału Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność” (od 1981). Należy do Stowarzyszenia Elektryków Polskich (był prezesem oddziału siedleckiego w latach 1989–1990). W latach 1990–1992 pełnił funkcję wojewody siedleckiego. Od 1993 był prezesem zarządu spółki akcyjnej Inter-Poligrafia.

W latach 1994–1997 był dyrektorem spółki Srebrna. W rządzie Jerzego Buzka (1997–2001) pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej. Następnie pracował w przedsiębiorstwie PKP Energetyka jako członek zarządu i dyrektor ds. ekonomiczno-finansowych.

Od 1990 do 1999 należał do Porozumienia Centrum (był wiceprezesem tej partii od 1993 do 1997 i jej prezesem od 1997 do 1999, kierował również oddziałem siedleckim PC). Następnie działał w PPChD (był jego sekretarzem generalnym). Później do 2003 pełnił funkcję sekretarza generalnego SKL-RNP. W 2004 wstąpił do Prawa i Sprawiedliwości, zasiadł w komitecie politycznym tej partii.

Sprawował mandat posła I kadencji z ramienia PC i III kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność. W 1993^[1] i 2001 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję. Od 2002 do 2005 zasiadał w sejmiku mazowieckim. W 2005 z listy Prawa i Sprawiedliwości został wybrany na posła V kadencji w okręgu siedleckim. 2 marca 2007 został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Funkcję tę pełnił do 23 listopada 2007. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz czwarty uzyskał mandat poselski, otrzymując 22 413 głosów. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 22 787 głosów^[2]. W 2015 został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 26 372 głosy^[3].

16 listopada 2015 został powołany na ministra bez teki w rządzie Beaty Szydło^[4]; powierzono mu prowadzenie prac w zakresie zorganizowania Ministerstwa Energii^[5]. 1 grudnia 2015 został odwołany z tego stanowiska i jednocześnie powołany na urząd ministra energii^[6][7]. 11 grudnia 2017 objął dotychczasowe stanowisko ministerialne w nowo utworzonym rządzie Mateusza Morawieckiego^[8]. Na stanowisku ministra energii między innymi przeforsował rozpoczęcie budowy przez państwowe spółki energetyczne Energa i Enea nowego bloku C elektrowni węglowej w Ostrołęce, którą następnie zarzucono z uwagi na nierentowność inwestycji, a także wyburzono wykonane budowle^[9]. Ocenia się, że przyniosło to państwowym podmiotom około miliard złotych strat^[9]. Według komentatorów było to jedną z przyczyn likwidacji Ministerstwa Energii kierowanego przez Krzysztofa Tchórzewskiego i rozdzielenia jego kompetencji w kolejnym rządzie powstałym w 2019^[9].

W wyborach w 2019 uzyskał mandat posła IX kadencji, otrzymując 62 891 głosów^[10]. Objął funkcję przewodniczącego Komisji Gospodarki i Rozwoju^[11]. 15 listopada 2019 zakończył pełnienie funkcji ministra w związku z likwidacją Ministerstwa Energii. W marcu 2021 został przez premiera Mateusza Morawieckiego powołany na przewodniczącego Rady Doradców Politycznych^[12]. W wyborach w 2023 kolejny raz został wybrany do Sejmu, zdobywając 25 867 głosów^[13].

Życie prywatne

Żonaty z Teresą, ma czterech synów^[14], w tym Karola, działacza samorządowego i polityka PiS^[15].

Odznaczenia

Otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi (1987). W 2001, za wybitne zasługi dla rozwoju transportu, za osiągnięcia w działalności publicznej, został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[16], a w 2005 Krzyżem Oficerskim tego orderu^[17].

Przypisy

1. Poland – candidate data. University of Essex. [dostęp 2019-10-17]. (ang.).
2. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-04].
3. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
4. M.P. z 2015 r. poz. 1091
5. Dz.U. z 2015 r. poz. 1914
6. M.P. z 2015 r. poz. 1197
7. M.P. z 2015 r. poz. 1198
8. Powołanie rządu Morawieckiego. tvn24.pl, 11 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-11].
9. Adam Grzeszak: Ostrołęka C. Dwie wieże PiS do rozbiórki. polityka.pl, 15 marca 2021. [dostęp 2023-10-11].
10. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-17].
11. Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2019-11-15].
12. Premier powołał Radę Doradców Politycznych. gov.pl, 3 marca 2021. [dostęp 2021-03-04].
13. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-19].
14. O mnie. tchorzewski.pl. [dostęp 2016-11-26].
15. Karol Tchórzewski. portalsamorzadowy.pl. [dostęp 2018-10-06].
16. M.P. z 2002 r. nr 5, poz. 94
17. M.P. z 2005 r. nr 83, poz. 1176

Bibliografia

• Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2015-06-04].
• Strona sejmowa posła VI kadencji. [dostęp 2015-07-24].

Linki zewnętrzne

• Krzysztof Tchórzewski – strona prywatna. [dostęp 2015-06-04].

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000116407524
• VIAF: 51077161
• LCCN: n2004033628
• PLWABN: 9810670487005606
• NUKAT: n2009078522