Królewicz, ż. królewna, mn. królewięta (łac. regius princeps – książę królewski) – tytuł arystokratyczny pochodzenia słowiańskiego, występujący w ustrojach monarchicznych Polski, Czech, Serbii, Czarnogóry oraz późniejszych Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, Jugosławii. Był nadawany wszystkim dzieciom panującego króla pochodzącym z prawowitego małżeństwa z dniem ich chrztu bądź koronacji ojca i obowiązywały dozgonnie. Nie przysługiwały potomkom ze związków morganatycznych i pozamałżeńskich. Tytuły królewiąt były wyłącznie ceremonialne i nie wiązały się z nimi żadne nadania ziemskie bądź stanowiska w administracji państwowej. W okresie staropolskim królewiczem a. królewną nazywano również dzieci królów innych państw. Zwyczaj ten pozostał w literaturze ludowej, niekiedy także we współczesnym języku potocznym.
Odpowiednikiem królewicza w Hiszpanii i Portugalii był infant. Tytułami zbliżonymi do królewicza były: książę krwi królewskiej we Francji, wielki książę w Rosji i arcyksiążę w Austro-Węgrzech.
Polscy monarchowie posiadający dzieci i ich potomstwo: