Księżniczka cyrkówka

Księżniczka cyrkówka
Die Zirkusprinzessin
Ilustracja
Kazimiera Niewiarowska i Ludwik Sempoliński w operetce Księżniczka cyrkówka (1927)
Rodzaj

operetka

Muzyka

Imre Kálmán

Libretto

Julius Brammer i Alfred Grünwald

Liczba aktów

3

Język oryginału

niemiecki

Źródło literackie

Student żebrak

Data powstania

1926

Prapremiera

26 marca 1926
Wiedeń

Premiera polska

25 stycznia 1927
Warszawa

Księżniczka cyrkówka (niem. Die Zirkusprinzessin) – operetka Imre Kálmána w trzech aktach z 1926 roku. Premiera miała miejsce w Wiedniu 26 marca 1926 roku. Libretto zostało napisane przez Juliusa Brammera i Alfreda Grünwalda.

Historia utworu

[edytuj | edytuj kod]

Po sukcesie Hrabiny Maricy w odnowionym przez Huberta Marischkę Theater an der Wien, Kálmán napisał muzykę do kolejnego przeboju operetkowego[1]. Libretto Juliusa Brammera i Alfreda Grünwalda stanowiło przeróbkę Studenta żebraka Millöckera. Przeniesienie akcji sztuki do carskiej Rosji i zderzenie ze sobą świata arystokratycznych salonów i cyrkowych popisów, dało Kálmánowi możliwość napisania barwnej, jakkolwiek wtórnej w stosunku do Hrabiny Maricy, partytury[2].

Utwór miał premierę 26 marca 1926 i przyniósł kompozytorowi spory sukces. Rola, głównej bohaterki, Fedory, ze względu na efektowne, melodyjne arie, weszła na stałe do repertuaru wielkich primadonn operetkowych.

W Polsce Księżniczka cyrkówka miała premierę 25 stycznia 1927 roku. W roli Fedory wystąpiła Lucyna Messal, Mabel śpiewała Kazimiera Niewiarowska, Tonia − Ludwik Sempoliński, a księcia Sergiusza − Józef Redo. Operetka była kilkakrotnie filmowana. Za najlepszą ekranizację uważa się produkcję amerykańską z 1936 roku z Annabellą[3].

Osoby

[edytuj | edytuj kod]
  • księżna Fedora Palińska
  • książę Sergiusz Władimir
  • hrabia Saskuskin - rotmistrz
  • von Petrowicz - porucznik
  • baron Piotr Brusowski - adiutant księcia Sergiusza
  • Stanisławski - dyrektor cyrku
  • Mister X
  • Luigi Pinelli - reżyser w cyrku
  • Mabel Gibson - woltyżerka
  • baron Rasumowski
  • Samuel Friedländer
  • Karla Schlumberger - właścicielka hotelu "Arcyksiążę Karol"
  • Tonio - jej syn
  • Pelikan - starszy kelner[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Lucjan Kydryński: Usta milczą dusza śpiewa. s. 145.
  2. ↑ Bernard Grun: Dzieje operetki. s. 346.
  3. ↑ Lucjan Kydryński: Przewodnik operetkowy. s. 226 i 229.
  4. ↑ Lucjan Kydryński: Przewodnik operetkowy. s. 226.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bernard Grun: Dzieje operetki. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1974.
  • Piotr Kamiński: Tysiąc i jedna opera. T. 1. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne SA, 2008. ISBN 978-83-224-0899-5.
  • Lucjan Kydryński: Przewodnik operetkowy. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984. ISBN 83-224-0316-X.
  • Lucjan Kydryński: Usta milczą dusza śpiewa. Opowieść o życiu i twórczości Franciszka Lehára. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1992. ISBN 83-212-0621-2.
Operetki Imre Kálmána