Grafika przedstawiająca Mary Baker autorstwa N.C. Branwhite'a | |
Imię i nazwisko |
Mary Baker (z domu Willcocks) |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
Księżniczka Caraboo (ang. princess Caraboo), właściwie Mary Baker (ur. 1792, zm. 1864) – angielska oszustka. Podawała się za księżniczkę pochodzącą z odległej wyspy i przez kilka miesięcy oszukiwała mieszkańców jednego z brytyjskich miast[1].
W 1817 szewc z Almondsbury spotkał na ulicy kobietę ubraną w egzotyczny strój i mówiącą w niezrozumiałym języku. Została przyprowadzona do miejskiego urzędnika, Samuela Worralla, który początkowo chciał ją odesłać do Bristolu za włóczęgostwo, a tymczasowo osadził w miejscowej gospodzie. Tam w rozmowę z kobietą wdał się portugalski żeglarz Manuel Eynesso, który twierdził, że był w stanie mówić w jej języku. Wspólnymi siłami Worrall, jego żona Elizabeth i Eynesso ustalili, że nieznajoma miała mieć na imię Caraboo i być księżniczką z położonej na Oceanie Indyjskim wyspy Javasu. Tam miała zostać porwana przez piratów, ale udało jej się uciec i dopłynąć do brzegu, gdy statek pokonywał Kanał Bristolski. Wiarygodność opowieści Caraboo potwierdził uczony i wykładowca z Bath, Charles H. Wilkinson, który m.in. zidentyfikował znamię z tyłu jej głowy jako dzieło chirurgów ze Wschodu[2][1].
Caraboo spędziła kilka tygodni w posiadłości Worallów, gdzie jej poczynania stały się obiektem zainteresowania miejscowych notabli i prasy (m.in. Bristol Journal). W tym okresie powstał także jej portret autorstwa brytyjskiego malarza, Edwarda Birda[3][4].
Prawda o rzekomej księżniczce wyszła na jaw, gdy jedna z osób czytających Bristol Journal zapoznała się z opublikowaną tam jej ilustracją. Okazało się, że tak naprawdę jest to Mary Willcocks, córka szewca z Witheridge, która zarabiała na życie jako służąca. W pewnym momencie wymyśliła swoją tożsamość jako księżniczki z odległego kraju. Język Javasu wymyśliła m.in. na podstawie języka Romów. Okazało się także, że blizna po operacji dokonanej przez lekarzy ze wschodu była jedynie śladem po nieudanym stawianiu baniek[5].
Elizabeth Worrall ulitowała się nad Mary Willcocks i wyprawiła ją do Filadelfii. Willcocks przebywała w USA w latach 1817–1824, występując na scenie jako księżniczka Caraboo bez większego powodzenia. Po powrocie do Anglii również przez krótki czas próbowała podobnych występów z tym samym skutkiem[1].
W 1828 poślubiła w Bedminster Richarda Bakera, z którym miała córkę, Mary Ann Baker. Mary Baker utrzymywała się między innymi ze sprzedaży pijawek szpitalowi w Bristolu[6].
Mary Baker zmarła w 1864 i została pochowana na cmentarzu w Bedminster[7][8].
W 1994 miał miejsce premierę amerykański film Księżniczka Caraboo z Phoebe Cates w roli tytułowej bohaterki[9].
Imię księżniczki nosi założona w 2018 organizacja Caraboo Projects, zajmująca się promocją sztuki w Bristolu[10].