Kuda Ditta

Kuda Ditta
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1937
Pa Lungan

Data i miejsce śmierci

17 czerwca 2003
Padang Kerbau

Obywatelstwo

Malezja

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Malezja
Igrzyska Azji Południowo-Wschodniej
srebro Kuala Lumpur 1971 110 m ppł
brąz Singapur 1973 110 m ppł

Kuda Ditta, później Bala Ditta (ur. 4 lutego 1937 w Pa Lungan, zm. 17 czerwca 2003 w Padang Kerbau) – malezyjski lekkoatleta.

Lata młodości

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec lat 50. wygrywał stanowe zawody w rzucie dyskiem. W 1960 wstąpił do policji, gdzie trenował lekkoatletykę.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutował w 1962 na igrzyskach azjatyckich. W tym samym roku wystąpił też na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Narodów (ob. igrzyska Wspólnoty Narodów). Na obu imprezach reprezentował Sarawak. W tym samym roku pobił też rekord kraju, uzyskując czas 14,6 s. Wynik ten został pobity przez Ishtiaqa Mubaraka 6 lat później o 0,2 s[1].

W 1963 został mistrzem Malezji na 110 m ppł z czasem 14,6 s[2].

W 1964, rok po włączeniu Sarawaku do Malezji, wystąpił na igrzyskach olimpijskich. Był chorążym malezyjskiej kadry na tych igrzyskach[3]. Wziął udział w biegu na 110 m ppł i sztafecie 4 × 400 m. W tej pierwszej konkurencji odpadł w pierwszej rundzie, zajmując 6. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 15,1 s[4]. Sztafeta z jego udziałem[5] także odpadła w pierwszej rundzie plasując się na 6. pozycji w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 3:17,6 s[6]. Był pierwszą osobą z Sarawaku, która wystąpiła na igrzyskach olimpijskich[7] oraz pierwszą osobą z tego regionu, i jak do tej pory (2013) jedną z trzech, która była chorążym malezyjskiej kadry na igrzyskach olimpijskich[8]. W tym samym roku został też wicemistrzem kraju na 110 m ppł z czasem 15,2 s i na 400 m ppł z czasem 53,7 s[9].

W 1971 zdobył srebro na 110 m ppł na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej z czasem 14,7 s (0,3 s gorszym od zwycięzcy, Ishtiaqa Mubaraka)[10].

W 1973 na tej samej imprezie zdobył brąz na tym samym dystansie z czasem 15,1 s[11]. W 1978 pożyczył Królewskiej Policji Malezyjskiej swój medal na wystawę. Po jej zakończeniu Ditta nie odzyskał medalu[12].

Jego ostatnimi dużymi zawodami były Borneo Games 1978, na których uzyskał czas 14,8 s.

Po tych zawodach zakończył karierę. W 1985 wystąpił jeszcze na policyjnym mityngu. W 1988 mając rangę inspektora, odszedł na policyjną emeryturę.

Zmarł 17 czerwca 2003 na raka żołądka[13][14]. Był żonaty z Ubung Taih Riwat, z którą miał pięcioro dzieci: Skeetera, Esther, Margaret, Marinę i Christophera. Po narodzinach pierwszego syna zmienił imię z Kuda na Bala[15]. Miał także czworo wnucząt[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Tony Francis. Ishtiaq cracks record. „The Straits Times”, s. 19, 1968-07-23. (ang.). 
  2. ↑ Injury to Kuda Ditta hits favoured Police. „The Straits Times”, s. 16, 1963-10-08. (ang.). 
  3. ↑ Malaysia. sports-reference.com. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-16)]. (ang.).
  4. ↑ Athletics at the 1964 Tokyo Summer Games: Men's 110 metres Hurdles Round One. sports-reference.com. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-30)]. (ang.).
  5. ↑ Malaysia Athletics at the 1964 Tokyo Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-08)]. (ang.).
  6. ↑ Athletics at the 1964 Tokyo Summer Games: Men's 4 × 400 metres Relay Round One. sports-reference.com. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-30)]. (ang.).
  7. ↑ KPSU to Hunt for Young Sprinters Young Sprinters. sarawak.com.my, 2005-04. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-30)]. (ang.).
  8. ↑ For you, UntukMu, Ka'an mu'u Malaysia. mole.my, 2012-08-10. [dostęp 2013-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-30)]. (ang.).
  9. ↑ Jegathesan and Rajamani star in Malaysian meet. „The Straits Times”, s. 16, 1964-08-16. (ang.). 
  10. ↑ Tony Francis. Singapore bags 5 swimming golds. „The Straits Times”, s. 29, 1971-12-14. (ang.). 
  11. ↑ Ishtiaq can unwind now. „The Straits Times”, s. 10, 1973-09-04. (ang.). 
  12. ↑ James Ritchie. No way to treat a hero – and his lost medal. „New Straits Times”, s. 25, 1991-07-26. (ang.). 
  13. ↑ a b Sarawak’s first Olympian Ditta dies of cancer. thestar.com.my, 2003-06-19. [dostęp 2018-02-23]. (ang.).
  14. ↑ 18th June, 2003. [w:] Kelabit News [on-line]. kelabit.net. [dostęp 2013-12-30]. (ang.).
  15. ↑ James Ritchie: S’wak’s forgotten Olympian. newsarawaktribune.com, 2016-10-03. [dostęp 2018-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-22)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bala Ditta. sarawakdialogue.com, 2013-03-15. [dostęp 2014-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-30)]. (ang.).
  • Kuda Ditta. sports-reference.com. [dostęp 2014-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.).

Literatura dodatkowa

[edytuj | edytuj kod]