Kōfuku-no-Kagaku

Główna świątynia w Tokio

Kōfuku-no-Kagaku (jap. 幸福の科学; Radosna Nauka) – nowy ruch religijny, założony w Japonii w 1986 roku. Organizacja sama sobie przypisuje kilka milionów wyznawców, rzeczywista ich liczba waha się jednak między 100 a 300 tysięcy[1].

Twórcą ruchu był biznesmen Ryūhō Ōkawa, absolwent Uniwersytetu Tokijskiego. Jak twierdził, dostąpił wizji m.in. Amaterasu, Buddy, Konfucjusza, Mojżesza i Mahometa, którzy powierzyli mu misję duchowego ocalenia świata. Podstawę doktryny Kōfuku-no-Kagaku stanowią liczne książki wydane przez założyciela. Deklarowana jest wiara w jedynego boga imieniem El Cantaro. Sam Ōkawa ogłosił się w 1995 roku jego ziemską inkarnacją[1]. Nauczanie soteriologiczne i etyczne ukształtowało się pod dużym wpływem buddyzmu. Wyznawcy zachęcani są do podążania czteroraką ścieżką, na którą składają się miłość, poznanie prawdy, samopoznanie i rozwój duchowy. Jej realizacja doprowadzić ma do nastania powszechnej szczęśliwości.

Dzięki sprawnej akcji misjonarskiej, organizacja zanotowała gwałtowny napływ członków w latach 90. XX wieku. Obecnie posiada ponad 30 świątyń, wydaje także własne czasopismo. Poza Japonią istnieją struktury na Tajwanie, w Korei Południowej, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych[1]. Siedziba główna mieści się w Tokio. W 2009 roku powołane zostało polityczne ramię organizacji – partia polityczna Kōfuku Jitsugen-tō (幸福実現党)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d George D. Chryssides: Historical Dictionary of New Religious Movements. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 202-203.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Encyclopedia of New Religious Movements. edited by Peter B. Clarke. London: Routledge, 2006.
  • Religions of the World. A Comprehensive Encyclopedia of Beliefs and Practices. edited by J. Gordon Melton and Martin Baumann. Santa Barbara: ABC-CLIO, 2010.