lamele w biologii – regularne struktury tkankowe, tworzące warstwy, między którymi występują obszary puste, lub złożone z innej tkanki. Przykładem tkanek i organów o lamelarnej strukturze są mięśnie ryb, skrzela, kości. U niektórych gekonów jest to podszycie palców, składające się z setek tysięcy włosków dzielących się na jeszcze mniejsze setki wypustek (szpatułki). Są one tak małe, że wykorzystują siłę oddziaływania międzycząsteczkowego, które przy takiej ilości szpatułek (do 2 milionów) pozwala gekonom poruszać się nawet po gładkich, pionowych powierzchniach takich jak szkło.
lamele w fizyce – regularne struktury warstwowe powstające spontanicznie lub tworzone celowo w częściowo krystalicznych - częściowo amorficznych ciałach stałych. Posiadają one duże znaczenie technologiczne, gdyż regularna struktura lamelarna materiałów powoduje pożądaną anizotropię ich własności mechanicznych, optycznych i elektrycznych.
lamele w technice – rozmaite regularne konstrukcje, np.
drobne, równoległe do siebie nacięcia na bieżniku opon zimowych, które pomagają lepiej zahaczać się o gładkie ośnieżone lub oblodzone powierzchnie, zwiększając jednak zużycie opony i pogarszając przyczepność na zarówno suchym, jak i mokrym asfalcie
konstrukcje z ustawionych pod kątem do siebie wąskich i długich desek, stosowane w meblarstwie i budownictwie - np. żaluzje lamelowe, przegrody lamelowe, płoty lamelowe itp.
prążkowane wykończenie urządzeń mechanicznych zwiększające ich powierzchnię, co ułatwia wymianę ciepła z otoczeniem, zwane radiatorami lamelkowymi.
