Lan-nang

Lan-nang (chiń. 咱人話, POJ: lán-nâng-ōe, dosł. „mowa naszych ludzi”) – odmiana dialektu hokkien używana przez 99% Chińczyków (ok. 600 tys.) mieszkających na Filipinach[1]. Odmiana ta oparta jest na dialekcie miasta Xiamen w Chinach, ale cechuje się odrębnymi kolokwializmami i licznymi zapożyczeniami z języka tagalog, kantońskiego i hiszpańskiego. Jest zasadniczo językiem mówionym, lecz bywa niekiedy zapisywany alfabetem łacińskim, przy pomocy systemu transkrypcji Pe̍h-ōe-jī, opracowanego przez misjonarzy.

Minirozmówki

[edytuj | edytuj kod]
Jak się masz!
Dí hō?
Dzień dobry!
Ho chha khi.
Nie wiem
Guá m̄ chhaiⁿ yaⁿ
Nazywam się Chua
Gua e si-mia si Chhua
Czy mówisz w Lan-nang?
Dí eh-hiao kong Lan-nang-oé bâ?
Czy jesz makaron?
Dí le chhia mì/pansit bâ?
Kiedy jedziesz do Chin?
Dí ti-si beh'-khï Tňg-soaⁿ?
Jego przyjaciel jest w szpitalu
I e siong-hó ti piⁿ-chhù.
Gdzie idziesz?
Di be khi to lo?
Kocham cię!
Gua Ay Di!

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Chinese, Min Nan, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2010-12-24] (ang.).