Lance Parrish jako menadżer Erie SeaWolves (Double-A). | |||||||||||||||||
łapacz | |||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Lance Michael Parrish | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 czerwca 1956 | ||||||||||||||||
Odbijał |
prawą | ||||||||||||||||
Rzucał |
prawą | ||||||||||||||||
Debiut |
5 września 1977 | ||||||||||||||||
Ostatni występ |
23 września 1995 | ||||||||||||||||
Statystyki | |||||||||||||||||
Średnia uderzeń |
0,252 | ||||||||||||||||
Home runy |
324 | ||||||||||||||||
Uderzenia |
1782 | ||||||||||||||||
RBI |
1070 | ||||||||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||||||||
|
Lance Michael Parrish (ur. 15 czerwca 1956) – amerykański baseballista, który występował na pozycji łapacza.
W czerwcu 1974 został wybrany w pierwszej rundzie draftu z numerem szesnastym i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Evansville Triplets, reprezentującym poziom Triple-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 5 września 1977 w meczu przeciwko Baltimore Orioles. W 1980 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd i po raz pierwszy otrzymał Silver Slugger Award[1].
W 1984 zagrał we wszystkich meczach World Series, w których Tigers pokonali San Diego Padres 4–1[3]. W marcu 1987 podpisał kontrakt jako wolny agent z Philadelphia Phillies. Grał jeszcze w California Angels, Seattle Mariners, Cleveland Indians, Pittsburgh Pirates i Toronto Blue Jays[1]. W późniejszym okresie był menadżerem klubów niższych lig, między innymi San Antonio Missions oraz Erie Seawolves[2].
1/wyróżnienie | Lata | Źródło |
8× All-Star | 1980, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1988, 1990, | [1] |
3× Gold Glove Award | 1983–1985 | [1] |
6× Silver Slugger Award | 1980, 1982–1984, 1986, 1990 | [1] |
Zwycięzca w World Series | 1984 | [3] |