Ogonki liściowe, tworzące pochwę u nasady, zielone do oliwkowych, pokryte kolcami, o długości do 75 cm (L. concinna) lub do 120 cm (L. spinosa). Blaszki liści młodocianych strzałkowate do strzałkowato-oszczepowatych, a liści dojrzałych pierzastosieczne do wachlarzowatopalczastych z równowąskimi lub lancetowatymi listkami, o wymiarach od 12,5–22,5×5–12,5 cm (L. concinna) do 15–35×2–7 cm (L. spinosa). Główne nerwy L. spinosa odosiowo pokryte kolcami[8].
Rośliny jednopienne. Kwiatostan, typu kolbiastegopseudancjum, wyrasta na pokrytej kolcami, zielonej szypułce o długości ogonka liściowego[6] lub krótszej[8]. Pochwa kwiatostanu – w dolnej części, pokrywającej kolbę, krótka i rozchylona na długości kilku centymetrów, powyżej wydłużona, konoidalno-eliptyczna, o długości równej dolnej części (L. concinna) lub równowąska i bardzo wydłużona (L. spinosa), ściśle zwinięta[6], niekiedy spiralnie skręcona – twarda, o długości 20–30 cm (L. concinna) lub 15–50 cm (L. spinosa), wewnątrz zielona (L. concinna) lub karminowo-purpurowa (L. spinosa), z zewnątrz czarno-brązowa lub czarno-purpurowa[8]. Kolba cylindryczna, siedząca, gęsto pokryta kwiatami[6], różowa lub żółta, o długości kilku centymetrów, po zawiązaniu owoców wydłużająca się kilkukrotnie[8]. Kwiaty obupłciowe, z czterema (rzadziej sześcioma) sklepionymi, niemal ściętymi poziomo listkami okwiatu, 4–6 pręcikami o krótkich i szerokich nitkach, krótszych od nich główkach i eliptycznych pylnikach oraz jajowatą, jednokomorową zalążnią, zawierającą pojedynczy anatropowy zalążek, ze stożkowatą szyjką i okrągłym, główkowatym, wklęsłym znamieniem słupka[6].
Owocostan składa się ze ścieśnionych do niemal czworokątnych, mięsistych jagód. Nasiona niemal klinowate, spłaszczone, o grubej łupinie, pozbawione bielma (lub z zanikającym bielmem)[6].
W Indiach liście Lasia spinosa spożywane są w razie bólu brzucha, podziemna łodyga oraz owoce w razie problemów z gardłem, a całe rośliny stosowane są w razie kolek i chorób jelit[11].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abcdC.R.W.K. van Alderwerelt van Rosenburgh. New or Noteworthy Malayan Araceae. „Bulletin du Jardin Botanique (de Buitenzorg)”. 1 (ser.3), s. 379-380, 1918-1920. Weltevreden: Boekhandel Visser. (ang. • łac.).
↑Johannes Seidemann: World spice plants: economic usage, botany, taxonomy. Berlin: Springer, 2005, s. 198. ISBN 3-540-22279-0.
↑ abDavid J. Mabberley: The plant-book: a portable dictionary of the vascular plants. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press, 1997, s. 468. ISBN 0-521-41421-0. (ang.).
↑Chandrma Khare: Indian Medicinal Plants. New York, NY: Springer New York, 2007, s. 363. ISBN 978-0-387-70637-5.