Okolice Lazzazy, Huninu i Tel Chaju, Dolina Hula. | |
Państwo | |
---|---|
Dystrykt |
Dystrykt Safedu |
Powierzchnia |
1,5 km² |
Wysokość |
75 m n.p.m. |
Populacja (1945) • liczba ludności |
|
Data zniszczenia |
21 maja 1948 |
Powód zniszczenia |
ucieczka mieszkańców przed zbliżającym się izraelskim oddziałem Palmachu |
Obecnie |
k. Bet Hillel |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny | |
33°12′21″N 35°36′42″E/33,205833 35,611667 | |
Strona internetowa |
Lazzaza (arab. لزّازة, hebr. לזאזה) – dawna palestyńska wieś w dolinie Hula obok rzeki Hasbani, położona 27,5 km (17,09 mi) na północny zachód od Safedu[1]. Opustoszała w czasie wojny izraelsko-arabskiej w 1948.
Obszar ten został włączony do brytyjskiego mandatu Palestyny w 1922 roku. Pod rządami Brytyjczyków Lazzaza zyskała szkołę podstawową, do której w 1945 uczęszczało 26 uczniów. Mieszkańcy, głównie muzułmanie, korzystali z żyznej gleby wsi, a rolnictwo stało się podstawą lokalnej gospodarki. Głównie uprawiane były cebula, kukurydza i owoce, ale trzymano również ule i nieliczne zwierzęta. Niektórzy mieszkańcy Lazzazy łowili ryby w pobliskiej rzece Hasbani[1].
W urzędowych statystykach z 1945 Lazzaza policzona razem z pobliską osadą żydowską w Bet Hillel razem miała 330 mieszkańców; 230 było muzułmanami z Lazzaza, pozostałe 100 było Żydami z Bet Hillel[1].