Legnickie Pole
| wieś | |
 Bazylika mniejsza św. Jadwigi w klasztorze benedyktynów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (31.12.2017) |
1402[2] |
| Strefa numeracyjna |
76 |
| Kod pocztowy |
59-241[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DLE |
| SIMC |
0365084 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu legnickiego  | |
Położenie na mapie gminy Legnickie Pole  | |
 51°08′40″N 16°14′34″E/51,144444 16,242778[1]
| |
Legnickie Pole (niem. Wahlstatt[2]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie legnickim, w gminie Legnickie Pole, na południe od Legnicy.
Miejscowość jest siedzibą gminy Legnickie Pole.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Legnickie Pole. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie legnickim.
Dawniej w okolicy miejscowości planowane było skrzyżowanie autostrad A3 i A4[4].
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]W kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego), spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305, wymieniona jest część Legnickiego Pola, Racimierz, pochodząca od staropolskiego imienia męskiego Racimir, zanotowana w zlatynizowanej formie Rathimiri villa[5][6]. W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił miejscowość w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia, podając jej łacińską nazwę: Wolstadium[7].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0365090 | Janiszów | część wsi |
| 0365109 | Racimierz | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[10]:
- ośrodek historyczny miasta
kościół, pw. Trójcy Świętej, obecnie muzeum poświęcone bitwie pod Legnicą, w której zginął książę Henryk Pobożny; kościół pochodzi z XIII-XV w., przebudowany w XVIII w.; będący razem z: kościołem klasztornym św. Jadwigi, klasztorem oo. benedyktynów oraz pawilonem ogrodowym – pomnikiem historii[11] (według dawnej klasyfikacji zabytkiem klasy zerowej), oraz jeden z większych w Polsce domów pomocy społecznej. Po bitwie pod Legnicą, prawdopodobnie w 1242 r., księżna Anna, wdowa po Henryku Pobożnym, lub według innej wersji księżna Jadwiga, jego matka, ufundowała w Legnickim Polu kościół i darowała go benedyktynom z czeskich Opatovic. Pozostawał on w ich posiadaniu do czasów reformacji. W 1535 r. książę legnicko-brzeski Fryderyk II przejął dobra benedyktynów i sprzedał je w ręce prywatne. Na początku XVIII w. benedyktyni odkupili posiadłości w Legnickim Polu i przystąpili do budowy nowych kościoła i klasztoru. W 1810 r. król pruski w ramach akcji sekularyzacyjnej zlikwidował zakon i podarował w 1818 r. majątek marszałkowi Blücherowi, który otrzymał tytuł książęcy – Fürst Blücher von Wahlstatt.
- cmentarz kościelny
- zespół klasztorny oo. benedyktynów, ul. św. Jadwigi (posiadają skromny wystrój architektoniczny, po sekularyzacji klasztoru w 1810 mieściła się tu pruska szkoła kadetów, jednym z jej wychowanków był Paul von Hindenburg)[12]:
- klasztor, obecnie dom opieki społecznej, z l. 1723-31
- kościół klasztorny, obecnie par. pw. św. Jadwigi, z l. 1727-31
- pawilon ogrodowy (klasztorny), ob. ośrodek terapii, z ok. 1738 r.
- park, powstały po 1738 r.
- zespół korpusu kadetów, ul. Benedyktynów 2-4:
- koszary, obecnie dom opieki społecznej, z l. 1838-41
- dom komendanta, obecnie bud. administracji, z l. 1838-41
- lazaret, obecnie bud. mieszkalno-leczniczy, z l. 1838-41
- szkoła, obecnie bud. mieszkalno-leczniczy, z l. 1894-98
- dom, ul. Benedyktynów 2, z l. 1894-98
- budynek gospodarczy, ul Benedyktynów 2a, z l. 1894-98
- dom, ul. św. Jadwigi 4, z l. 1894-98
- budynek gosp., ob. przedszkole, z l. 1894-98
- budynek gosp., filtrownia, z l. 1894-98
- cmentarz ewangelicki, obecnie rzym.-kat. par., z pocz. XIX w.
- aleja lipowa, z pocz. XIX w.
- dom parafialny ewangelicki, obecnie plebania rzym.-kat., ul. św. Jadwigi 1, z 1890 r.
Muzeum Bitwy pod Legnicą
[edytuj | edytuj kod]W Legnickim Polu znajduje się Muzeum Bitwy pod Legnicą. Adres: pl. Henryka II Pobożnego 3.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Celem aktywizacji gospodarczej gminy, pomiędzy autostradą A4, a torami kolejowymi linii Legnica–Kamieniec Ząbkowicki, utworzona została podstrefa Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 66955
- ↑ a b Wykaz sołectw [online], Gmina Legnickie Pole [dostęp 2018-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-25].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 644 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. V Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1999–2000, ISBN 83-904373-7-6.
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis [online], dokumentyslaska.pl [dostęp 2012-10-24].
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis, Breslau 1889.
- ↑ Detlef Haberland: Die „Silesiographia” und „Breslo-Graphia” von Nicolaus Henel von Hennenfeld. Arkadiusz Cencora, Diana Codogni-Łańcucka. Wrocław: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, 2011, s. 182. ISBN 978-83-910595-2-4.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 94. [dostęp 2012-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 marca 2017)].
- ↑ Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 kwietnia 2004 Dz.U. z 2004 r. nr 102, poz. 1056
- ↑ Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas, Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 323.
