Leiobunum

Łabuń
Leiobunum
C. L. Koch, 1839
Ilustracja
Samica L. rotundum
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

kosarze

Podrząd

Eupnoi

Nadrodzina

Phalangioidea

Rodzina

Sclerosomatidae

Podrodzina

Leiobuninae

Rodzaj

Leiobunum

Synonimy
Forbesium Weed, 1890
Leiobunus Meade, 1855
Metaliobunum Suzuki, 1940
Pseudoliobunum Müller, 1914

Łabuń (Leiobunum) – rodzaj kosarzy z podrzędu Eupnoi i rodziny Sclerosomatidae. Licząc ponad 130 opisanych gatunków jest trzecim najliczniejszym rodzajem kosarzy[1].

Budowa ciała

[edytuj | edytuj kod]

Ciało w zarysie owalne. Oskórek miękki, nieco skórzasty. Bruzdy na głowotułowiu i trzech ostatnich segmentach odwłoka bardzo wyraźne. Na pierwszych segmentach odwłoka słabo lub w ogóle nie widoczne. Przednie i boczne obrzeża głowotułowia gładkie. Pory boczne małe, owalne i obrzeżone.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Przedstawiciele rodzaju są szeroko rozprzestrzenieni na półkuli północnej. Występują w Ameryce Północnej od Gwatemali po Kanadę, Eurazji oraz Afryce Północnej[2]. W Europie występuje 14 gatunków, z czego z Polski wykazano 5[3]:

  • L. blackwalli Meade, 1861
  • L. limbatum L. Koch, 1861łabuń długonogi
  • L. rotundum (Latreille, 1798)
  • L. rupestre (Herbst, 1799)
  • L. tisciae Avram, 1968

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Opisano dotąd 132 gatunki kosarzy z tego rodzaju[1][2]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Adriano B. Kury: Checklist of valid genera of Opiliones of the World. [dostęp 2012-07-30]. (ang.).
  2. a b Joel Hallan's Biology Catalog: Sclerosomatidae. [dostęp 2012-07-25].
  3. Wojciech Staręga: Lista kosarzy Polski na arachnologia.edu.pl. 2000-07-31. [dostęp 2012-06-28].