Lekcjonarz 19

Lekcjonarz 19

Data powstania	XIII wiek
Rodzaj	lekcjonarz
Numer	ℓ 19
Zawartość	Ewangelistarion
Język	grecki
Rozmiary	31 × 22,5 cm
Miejsce przechowywania	Bodleian Library

Lekcjonarz 19 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany przy pomocy siglum ℓ 19 – rękopis Nowego Testamentu pisany uncjałą na pergaminie w języku greckim z XIII wieku. Służył do czytań liturgicznych^[1].

Opis rękopisu

Kodeks zawiera wybór lekcji z Ewangelii do czytań liturgicznych, na 322 pergaminowych kartach (31 cm na 22,5 cm). Część kart kodeksu zaginęła^[1]. Stosuje noty muzyczne (neumy)^[2]. Lekcje pochodzą z Ewangelii Jana, Mateusza i Łukasza^[3][2].

Tekst rękopisu pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 24 linijek w kolumnie^[1][2].

Historia

Paleograficznie datowany jest na wiek XIII^[1]. Rękopis został podarowany przez Partheniusa, patriarchę Konstantynopola, dla Heneage Finch, brytyjskiego ambasadora na dworze sułtana, w 1661 roku^[3].

Rękopis badał w niektórych partiach John Mill (jako Bodleianus 7) oraz Johann Jakob Griesbach. Mill sądził, że rękopis został wykorzystany przez Stefaenusa jako ϛ'^[2].

Obecnie przechowywany jest w Bodleian Library (Auct. D. inf. 2.12) w Oksfordzie^[1].

Rękopis jest rzadko cytowany w naukowych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda (UBS3)^[4].

Zobacz też

• Lista lekcjonarzy Nowego Testamentu

Przypisy

1. K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 219.
2. C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J. C. Hinrichs, 1900, s. 388-389.
3. F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 329.
4. The Greek New Testament, ed. K. Aland, A. Black, C. M. Martini, B. M. Metzger, and A. Wikgren, in cooperation with INTF, United Bible Societies, 3rd edition, (Stuttgart 1983), p. XXIX.