Lekcjonarz 69

Lekcjonarz 69
Data powstania	XII wiek
Rodzaj	lekcjonarz
Numer	ℓ 69
Zawartość	Ewangelistarion
Język	grecki
Rozmiary	30,7 × 23,3 cm
Typ tekstu	bizantyński
Miejsce przechowywania	Bibliothèque nationale

Lekcjonarz 69 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany przy pomocy siglum ℓ 69 – rękopis Nowego Testamentu pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XII wieku. Służył do czytań liturgicznych^[1].

Opis rękopisu

Kodeks zawiera wybór lekcji z Ewangelii do czytań liturgicznych, na 257 pergaminowych kartach (30,7 cm na 23,3 cm)^[1]. Lekcje pochodzą z Ewangelii Jana, Mateusza i Łukasza. Zawiera noty muzyczne (neumy)^[2]^[3].

Tekst rękopisu pisany jest dwoma kolumnami na stronę, 25 linijek w kolumnie. Pisany jest minuskułą^[1].

Tekst Pericope adulterae zamieszczony został w skróconej formie (Jan 8,3-11)^[3]. Z punktu widzenia krytyki tekstu reprezentuje bizantyńską tradycję tekstualną. Tekst jest standardowy, jednak z pewną liczbą błędów poprawionych przez późniejszego korektora^[3].

Historia

Paleograficznie datowany jest na wiek XII^[1]. Rękopis badał Scholz^[3], który go dodał do listy rękopisów Nowego Testamentu^[2]. Badał go również i sporządził krótki jego opis Paul Martin^[4].

Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej w Paryżu, pod numerem katalogowym Gr. 256^[1].

Jest rzadko cytowany w naukowych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle-Alanda (UBS3)^[5]. NA27 nie cytuje go.

Zobacz też

Lista lekcjonarzy Nowego Testamentu

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 222. ISBN 3-11-011986-2
↑ ^a ^b F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 332.
↑ ^a ^b ^c ^d C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C.Hinrichs, 1900, s. 393.
↑ Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au Nouveau Testament, conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), s. 150.
↑ The Greek New Testament, ed. K. Aland, A. Black, C.M. Martini, B.M. Metzger, and A. Wikgren, in cooperation with INTF, United Bible Societies, 3rd edition, (Stuttgart 1983), s. XXVIII.

[Aland-1] K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack, Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments, Walter de Gruyter, Berlin, New York 1994, p. 222. ISBN 3-11-011986-2

[Scrivener-2] F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: 1894, s. 332.

[Gregory-3] C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C.Hinrichs, 1900, s. 393.

[4] Jean-Pierre-Paul Martin, Description technique des manuscrits grecs, relatif au Nouveau Testament, conservé dans les bibliothèques des Paris (Paris 1883), s. 150.

[5] The Greek New Testament, ed. K. Aland, A. Black, C.M. Martini, B.M. Metzger, and A. Wikgren, in cooperation with INTF, United Bible Societies, 3rd edition, (Stuttgart 1983), s. XXVIII.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]